164
biraz once beni sinirden aglatan oyun. cocuklugumdan beri ilk defa agliyorum sozluk. 5 division dayim. ilk 5 macimi rahat skorlarla gectim. 5 macta temiz 15 puan division 4 yukselmem icin kalan 5 macta sadece 1 puana ihtiyacim var. ilk macimi one gecmis olmama ramen takimin sacmalamasi sonucu kaybettim. ayni seneryo ikinci, ucuncu ve dorduncu mac icinde devam etti. adeta bir kabusun icine dustum. ne yaparsam yapayim kazanamiyordum. defansim servet gokan defansina donusuyor. beklerim hakan baltadan gamsiz oluyor. orta saham mustafa sarp gibi rakibin arkasina saklanip top almiyor forvetlerimde adeta guiza gibi bos kaleye bile atamaz hale geliyordu. son mac geldi catti. bir sifir one gectim ardindan rakip 2 sut da 2 gol buldu. sinirden kendimi sikmeme ramak kalmisti ki o ilahi insan gabi ortaya cikti ve maci 2-2 ye getirdi dakika 48. artik isimi sansa birakamazdim evet yaptim topu alip bir daha rakibe vermedim. 45 dakika boyunca defansta cevirdim topu. bu yaptigimla gurur duymuyorum ama yapmak zorundaydim. bazen yapmak zorunda oldugun yesi yaparsin sozluk. yoksa kendimi sikicektim. bu oyun yuzunden timarhanelik olmaktan korkuyorum.
