157
maçın genelini önde götürüp son 2-3 dakikalık bölümde kaybetmek canımızı yaktı fazlasıyla. aslında domercant'in hücum süresini son ana kadar kullandığı pozisyonda el üstünden attığı şutu girmeseydi bile kazanacağımıza inancım tamdı. top kayıpları veya ribaund konularına değinmeyeceğim, benim bahsetmek istediğim konu taraftar. takımımızın oktay hoca önderliğinde nasıl bir kimliğe büründüğünü, sezona yaptığı muhteşem başlangıcı hepimiz biliyoruz. fenerbahçe ülker'i cumhurbaşkanlığı kupası maçında yendikten sonra sosyal paylaşım sitelerinde veya arkadaş grubu arasında ''nasıl koyduk!'' lafını ağızlarına sakız yapan taraftarların(!) bu maça gelmemesi ciddi bir ayıptır. pota arkalarında ciddi boşluklar vardı, buna rağmen salonu dolduran 8-9 bin taraftarla da biz orayı cehenneme çevirebilirdik, ama beceremedik. konu dönüyor dolaşıyor, ultraslan'a geliyor benim nezdimde. unics kazan hücum yaparken sen ıslıklamazsan, afedersin ama 40 dakika boyunca gırtlağını patlatmanın benim gözümde bir değeri yoktur. maç boyunca taraftarın en iyi olduğu an dağ başını duman almış diye bağırdığımız andı, ama rakip hücumlarında ıslık çalmayı öğrenmeliyiz. ıslık çalmasını bilmiyorsan yuh de, bağır, çığlık at. zor olmasa gerek.
gerek grupta 2'de 2 yapmak adına, gerek galibiyet serimizi sürdürmek adına, gerekse de taraftarla bu sezonki ilk buluşma olmasından ötürü galibiyet çok anlamlı olacaktı. fakat yenilmez armada'nın son topa kadar ortaya koyduğu mücadele her şeyden önemli. kaybettik ama telafisi olmayan bir yenilgi değil asla.
gerek grupta 2'de 2 yapmak adına, gerek galibiyet serimizi sürdürmek adına, gerekse de taraftarla bu sezonki ilk buluşma olmasından ötürü galibiyet çok anlamlı olacaktı. fakat yenilmez armada'nın son topa kadar ortaya koyduğu mücadele her şeyden önemli. kaybettik ama telafisi olmayan bir yenilgi değil asla.
