emmanuel eboue

kendisi ile floryada görüşmek isterim, şöyle içerlerde orman gören bir ofis odasında, psikolog koltugu neyim birşeyler varsa, oturmasını ister ve sorarım "sorun ne emmanuel?" oldukça sakin olmaya çalışırım, bir puro yakar yalandan kendisine de ikram ederim...(sıkıysa alsın) "karı, kız,ortam, yemekler, eğlence,yaşadığın ev,takım arkadaşların, dünya barışı, ekonomik kriz, kaddafi'nin hali, obama'nın başkanlık seçimi, steve gitti vs.." hepsini elimden geldiğince sorar sorunun kaynağına inmeye çalışırım, eğer hakikaten tatmin edici bir cevap alamazsam geceden ıslattığım "haydar"ı alır, yen mi yemen mi diyerekten geçmiş haftaların hayal kırıklıklarını kendisine yansıtırım... ulan bana da bunları yazdrdın ya... arsene wenger'in sana öğrettikleriyle teknik direktör olman lazım, döverim ben bunu, bak yine hırslandım