1837
çocukluğumdan beri galatasaraylıyım bütün yıldırmalara, etrafımda ki fenerbahçeli yoğunluğuna rağmen hiç ama hiç aklımın ucundan bile geçmedi galatasaraydan geçmek.
çocukken bir maçtan sonra hüngür hüngür ağlıyor iken annem odaya girdiğinde bir anda kapadım kendimi ve 'ne oldu?' sorusuna verdiğim cevap 'kafamı çarptım ondan' olmuştu. annem inanmamıştı bu dediğime ve aldı karşısına beni yarım saat dil döktü 'bak onların sana faydası yok, kendini üzme, onlar seninle üzülmüyor, seninle sevinmiyor' diye. belki de bir anne olarak kendince haklıydı. ancak galatasarayımın yıllar sonra bana bu anımı hatırlatıp gülümsememe neden olduğu olayı özetliyorum.
bugün benim doğum günüm. çok fazla önem vermem öyle kutlamalara falan ve yıllardır da kutlamışlığım yoktur. dün saat 12'ye gelene kadar aklımda hep bir soru vardı. ''acaba bu sene ilk 'o' kutlayacak mı?'' diye sürekli düşünüp durdum. 10 dakika kala hayatımda ilk kez böyle dakikalar sayıyordum. saat tam 23.59 iken internet ve telefondan birşey bekledim. artık saat 00.00 'dı ve bir anda bir mail geldi. bütün tahminlerimde yanıldım maili açtım tam da bu yazıyordu:
doğumgününüzü kutlar; sağlıklı, mutlu ve sarı-kırmızı yıllar dileriz.
galatasaray spor kulübü
bu maili okuduktan sonra baya bir duygulandım ilk kutlayan ilk aşkımdı, galatasaray'dı. annemle yaşadığımız o diyalog aklıma geldi hemen. bu olayın sistematik, tamamen bilgisayar destekli bir uygulama olması bile duygulanmamı engelleyemedi. banane kardeşim isterse yanlışlıkla göndermiş olsunlar.
'o'nu soracak olursanız, hala kutlamadı ve sanırım kutlamayacak. boşuna dememişiz biz bu zamana kadar:
bize her sevdadan geriye kalan sadece galatasaray
çocukken bir maçtan sonra hüngür hüngür ağlıyor iken annem odaya girdiğinde bir anda kapadım kendimi ve 'ne oldu?' sorusuna verdiğim cevap 'kafamı çarptım ondan' olmuştu. annem inanmamıştı bu dediğime ve aldı karşısına beni yarım saat dil döktü 'bak onların sana faydası yok, kendini üzme, onlar seninle üzülmüyor, seninle sevinmiyor' diye. belki de bir anne olarak kendince haklıydı. ancak galatasarayımın yıllar sonra bana bu anımı hatırlatıp gülümsememe neden olduğu olayı özetliyorum.
bugün benim doğum günüm. çok fazla önem vermem öyle kutlamalara falan ve yıllardır da kutlamışlığım yoktur. dün saat 12'ye gelene kadar aklımda hep bir soru vardı. ''acaba bu sene ilk 'o' kutlayacak mı?'' diye sürekli düşünüp durdum. 10 dakika kala hayatımda ilk kez böyle dakikalar sayıyordum. saat tam 23.59 iken internet ve telefondan birşey bekledim. artık saat 00.00 'dı ve bir anda bir mail geldi. bütün tahminlerimde yanıldım maili açtım tam da bu yazıyordu:
doğumgününüzü kutlar; sağlıklı, mutlu ve sarı-kırmızı yıllar dileriz.
galatasaray spor kulübü
bu maili okuduktan sonra baya bir duygulandım ilk kutlayan ilk aşkımdı, galatasaray'dı. annemle yaşadığımız o diyalog aklıma geldi hemen. bu olayın sistematik, tamamen bilgisayar destekli bir uygulama olması bile duygulanmamı engelleyemedi. banane kardeşim isterse yanlışlıkla göndermiş olsunlar.
'o'nu soracak olursanız, hala kutlamadı ve sanırım kutlamayacak. boşuna dememişiz biz bu zamana kadar:
bize her sevdadan geriye kalan sadece galatasaray
