1832
bana "senin için hayatta en önemli şeyler nedir?" diye sorulduğunda cevaplarım içinde yer alabilecek sevdamdır.mutsuz olduğum anlarda beni kendime getiren,12 yaşındayken televizyon karşısında gururdan ağlatan bir takım nasıl sevilmez ki...beni galatasaray'lı yapan teyzemi kaybettikten sonra artık basket maçları olsun,futbol maçları olsun kazanınca iki kat seviniyorum çünkü biliyorum o da buları görüp seviniyordur galatasaray'ım için.
