204
golü yemeden önce ki 20 dakikalık bölüm bizim asla ve asla ve geriye yaslanmamız gerektiğini göstermiştir. en son kuzenimi istemeye geldiklerinde bursa galibiyeti aldık o maçı izleyememiştim ne de sinir olmuştum kuzenime başka gün bulamadınız mı diye. üstüne oynadığımız maçlarda da yenemedik bursayı.. o yüzden bu maç çok önemliydi.ikinci yarının başı gibi içime bi sıkıntı düştü takım geriye yaslanmış falan yemeyelim falan derken serdar aziz vurdu kafayı gol oldu. bağırdım sinir oldum. ama vardır ya bütün galatasaraylılar da şimdi okurken evet diyeceğiniz o his ... galatasaray adının olduğu her yerde umut vardır derken o atak filizlendi çok hızlı bi şekilde gelişip baroşla golü bulduk. gözlerim doldu ağladım ... bursa maçı çok mu önemli hayır. ama 2 senedeki o güvensizlik giderek azalıyor. galatasaray adının hakkını veriyor nefes alıyor , rakibine nefes aldırmıyor. çok daha iyi olacak bu maç bi dönüm noktasıydı.. biraz futboldan anlayan bilir ki son yıllarda bursa gerçekten iyi top oynuyor yoktan var edebiliyor ... ama bu umut veren bursa bile bizim karşımızda kısır kaldı. kendimizi buluyoruz yavaş yavaş ... unutamayacağım maçlar arasında yerini aldı artık.
