30
insanı çok fena "ikilem"e sürükleyen durum. şöyle ki; avrupa kupalarında oynadığımız maçlarda rakip takımın formasını giyerek bizim yenilmemiz için dua eden ezikleri gördükçe beterden daha beter olsunlar diyorum, işim olmaz avrupada diğer türk takımlarını desteklemekle diyorum. gelenden 6, gidenden 7 yesinler istiyorum. ama gel gör ki ülke puanı denen bir zımbırtı var. ülke puanın yoksa sen de yoksun avrupa arenasında. bu yüzden oturup desteklemeye kalkıyorum adamları, maç kazanıp tur geçtiler mi tebrik ediyorum medeni bir şekilde. ama daha 2 sene öncesine kadar tarihin en kötü sonuçlarını alan adamlar, bir anda havaya girip kendilerini prens ilan edip, "çeyrek final olm" diye ukalalık taslamaya başlıyorlar. işte o zaman diyorum ki, değmez bunları desteklemeye, benim takımım kendi ülke puanını kendi kazanır, kendi yağında kavrulur. ne de olsa 2000'de de tek başımızaydık.
