• 641
    zamanında real madridli abimin benimle dalga geçme malzemesiydi. şimdi insan "barcelona'yı seviyorum" demeye utanıyor. çünkü herkes seviyor artık, güce taparmış gibi duruyorsun. hayır, böyle değil. barcelona'nın hep kazanmasını elbette seviyorum. ama bir zamanlar daha özeldi bu kulübü sevmek. ve ben de bir zamanlar neredeyse galatasaray kadar seviyordum kendilerini. çünkü karakter yapısı bu: sevdiğim şeyleri hep çok sevmişimdir. gerçekten sevmişimdir. karşılıksız sevmişimdir. hep böyledir bu. her şeye, her insana karşı hep böyleydi, hâlâ da böyle...

    fifa 98'den beri bilgisayar oyunlarında aldığım tek takımdı. zamanında maçlarını trt'den izlerdim. takip ettiğim tek yabancı takımdı. şimdi aşırı güçlüler ve ntvspor'dalar, internetteler, her yerdeler. ve barcelona'yı seçemiyorum oyunlarda. kafadan 1-0 galip başlıyorsun. zamanında saviola'dan yeni maradona yaratmaya çalışan, rochembach'tan futbolcu yaratmaya çalışan kulüptü. puyol o zamanlar sağ bek oynamaya başlayan bir gencoydu... şimdi her şey çok değişti.

    yine de barça, barça'dır... sahaya çıktıklarında, galatasaray'la oynamıyorlarsa her zaman kazanamalarını isterim.

    edit: ayrıca barcelona'yı sevdiğim için bana "dilo, futbol dilencisi vs." diyen insanların zike sürülecek aklı olmayan beyinsiz kırolar olduğunu düşünüyorum.
App Store'dan indirin Google Play'den alın