55
önünden her geçtiğimde birden bire içimden tezahürat ettiğim mekan. her seferinde marketten aldığım biraları kafama dikip üstüne güzel kafayla köfteleri götürüp eski açığın yolunu tutmam aklıma geliyor. ardından merdivenleri çıkarken yükselen uğultular, üni setini görüş, boğaziçi tayfasının yanına çıkma ve o an alkışlarla yükselen "şampiyon cimbombomum ne istersen iste benden" tezahüratı. başka takım taraftarları ne derlerse desinler, boş tribünlere oynadığımızda maçlarımızı televizyondan takip eden, stada gelmeyen taraftarlarımız ne derlerse desinler, orası bizim için bir staddan daha fazlası. ruhuyla kokusuyla.
