2
kucuktum * hatırladıgım kadarıyla boyle birsey yapmaya kalkmıstım. sokaktaki cocuklardan gormus heveslenmistim. eve geldim komurlukten duz bir tahta buldum, aldım elime çivileri basladım çakmaya; oyle bir sey yapmısım ki çivilerin hepsi nerdeyse birbirine paralel, her vurdugun gol oluyor, sanırsın kaleden kaleye oynuyoz. daha sonra abim gordu benim oyun tahtamı o oyle olmaz kardesim dedi, * basladı olcup bicmeye soktu civileri yerinden, kendi hesapladıgı sekilde tekrardan çaktı.haah bu simdi iyi oldu dedi; ama benim icin yolunda gitmeyen birseyler vardı, bir turlu gol atamıyordum gunlerin golcusu kendine iyi bak gol orucuna girmisti birseyler yapmak lazımdı. ne mi yaptım? en iyi yol bildigin yoldur dedim tekrar eski duzene dondum. futbolun guzelligi gol degil mi üstad?*. o gunden sonra attıgım jeneriklik gollerle mahalle gol krallıgını kazanmıstım bile.**
