21
ortaokulda kapı nöbetçisiydim ben o gün hemde fanatik fenerli bir tiple. bu tip birde utanmadan o gün arsenal forması* giyip gelmişti nöbet tutmaya, akşama kadar kıskançlığını kusmuş "yok arsenal sizi şöyle yapacak böyle yenecek" diye bıdı bıdı konuşmuştu. birde lafı vardı hiç unutmam "yarın okula gelmemezlik etme haa" diye gülerekten..
her neyse akşam oldu bir aile dostunun evine gittik maçı izlemeye ilk yarı bittiğinde annemin rahatsızlığından eve geri dönmek zorunda kaldığımızdan ikinci yarının ilk 5 dakikasını izleyememiş belki aileme ilk ergen tribimi bile çakmıştım*. penaltıların sonunda, 14 yıl şampiyon olamadığımız dönemin tüm kadrolarını ezbere sayan o dönem dayım sayesinde galatasaray'lı olmuş ve final gecesi 40 derece ateşe rağmen uyuyamamış annemle sarılmış ağlıyorduk, babam ise çoktan hazırlanmış tur atmak için bizi kapıda bekliyordu.. kalanı ise sevinç çığlıkları mutluluk gözyaşları...
ertesi gün * üzerimde çubuklu 10 hagi formamla ben okuldaydım, o arkadaş ise* okulda yoktu, hafta sonuna kadar da gelemedi*. annem ise bir hafta kadar işten izin alıp hasta hasta evde yatmak zorunda kalmıştı*. çok güzel çok özel günlerdi..
her neyse akşam oldu bir aile dostunun evine gittik maçı izlemeye ilk yarı bittiğinde annemin rahatsızlığından eve geri dönmek zorunda kaldığımızdan ikinci yarının ilk 5 dakikasını izleyememiş belki aileme ilk ergen tribimi bile çakmıştım*. penaltıların sonunda, 14 yıl şampiyon olamadığımız dönemin tüm kadrolarını ezbere sayan o dönem dayım sayesinde galatasaray'lı olmuş ve final gecesi 40 derece ateşe rağmen uyuyamamış annemle sarılmış ağlıyorduk, babam ise çoktan hazırlanmış tur atmak için bizi kapıda bekliyordu.. kalanı ise sevinç çığlıkları mutluluk gözyaşları...
ertesi gün * üzerimde çubuklu 10 hagi formamla ben okuldaydım, o arkadaş ise* okulda yoktu, hafta sonuna kadar da gelemedi*. annem ise bir hafta kadar işten izin alıp hasta hasta evde yatmak zorunda kalmıştı*. çok güzel çok özel günlerdi..
