1372
--- alıntı ---
biz öyle kendi hayatımızı efendi gibi yaşamaya çalışırken ne biliyim.
sağa sola salça olmadan, belki en büyük keyfimiz; günesin allahına kadar vurduğu altın sarısı biramızı yudumlarken, birbirimize ask acılarımızı, ''pardon! gözüme toz kaçtı!'' hissiyatı içinde fısıldarken.. bacağımıza sürünüp duran bir kediyi okşarken, ''oğlum bu kedi hayvanı var ya, tekamül zincirinin en son halkasi lan. "buda'dan bile daha bilge lan bu hayvan!'' seklinde naif muhabbetlerimizi yaparken, kanımızı dökerek kurduğumuz ayyaş cumhuriyetin en aşağılık başkentleri aksaray meyhanelerinde ileri karakolları olan parklarda..
gökte sadece sahici bir dolunay..
elimizde güzel marmara..
şehrin götünde pireler uçusurken ve biz terkedilen bir sevgili nasil üşürse, işte öyle üşürken..
ve daha on yedi,on yedi, on yedi iken aşk konuşulur değil mi? hayır!
biz senin adını fısıldıyorduk galatasaray, bunu hiç bilmeyeceksin!
gecenin çükünde her türk babası gibi ayyaş bir babanın sızmasını bekledikten sonra, yine boynumuzda sarı-kırmızı kaşkollar ..
yine aynı dolunayın altında buluşup, bağrında gecelemek için sana koşarken içtigimiz o güzel marmaranın bile adın kadar içimizi ısıtamadığını hiç bilmeyeceksin galatasaray!
1980'ler.. sokağa çıkma yasakları, daha on yedi, on yedi bile değilken geceleri boynumuzda sarı kırmızı kaşkollar..
elimizde sarı kırmızı pankartlar..
bir militan gibi toplum polislerinden kaçarken,
ve bütün yaşıtlarımız..
geceleri, gayrimeşru bu şehrin, gayrimeşru duvarlarına "kahrolsun faşizm" yazarken;
biz geceleri aynı duvarlara "en büyük cimbom" yazdık
ve bütün yaşıtlarımız gündüzleri mütemadiyen fenerli iken; biz aleme inat seni sevdik.
komik olan şuydu; tarihinin en zavallı dönemiymiş meğer, hiç şampiyon olamazdın o zamanlar, biz de zaten farkında değildik. hep güzel marmaraydık çünkü.
daha on yedi, on yedi bile değildik.. neden gaassaray? diyenlere; because, güzel marmarayla güzel gidiyor! derdik ki bunu hiç bilmezsin..
daha on yedi, on yedi bile değildim diyorum... alooo? ulan gaassaray! söyleyecek o kadar çok şeyim var ki sana! ulan! anlatacak o kadar çok hikayem var ki gaassaray! anam avradım olsun hiç bilemeyeceksin! bu kediler var ya.. çok enteresan hayvanlar abi...
--- alıntı ---
ultraslan kayseri.
biz öyle kendi hayatımızı efendi gibi yaşamaya çalışırken ne biliyim.
sağa sola salça olmadan, belki en büyük keyfimiz; günesin allahına kadar vurduğu altın sarısı biramızı yudumlarken, birbirimize ask acılarımızı, ''pardon! gözüme toz kaçtı!'' hissiyatı içinde fısıldarken.. bacağımıza sürünüp duran bir kediyi okşarken, ''oğlum bu kedi hayvanı var ya, tekamül zincirinin en son halkasi lan. "buda'dan bile daha bilge lan bu hayvan!'' seklinde naif muhabbetlerimizi yaparken, kanımızı dökerek kurduğumuz ayyaş cumhuriyetin en aşağılık başkentleri aksaray meyhanelerinde ileri karakolları olan parklarda..
gökte sadece sahici bir dolunay..
elimizde güzel marmara..
şehrin götünde pireler uçusurken ve biz terkedilen bir sevgili nasil üşürse, işte öyle üşürken..
ve daha on yedi,on yedi, on yedi iken aşk konuşulur değil mi? hayır!
biz senin adını fısıldıyorduk galatasaray, bunu hiç bilmeyeceksin!
gecenin çükünde her türk babası gibi ayyaş bir babanın sızmasını bekledikten sonra, yine boynumuzda sarı-kırmızı kaşkollar ..
yine aynı dolunayın altında buluşup, bağrında gecelemek için sana koşarken içtigimiz o güzel marmaranın bile adın kadar içimizi ısıtamadığını hiç bilmeyeceksin galatasaray!
1980'ler.. sokağa çıkma yasakları, daha on yedi, on yedi bile değilken geceleri boynumuzda sarı kırmızı kaşkollar..
elimizde sarı kırmızı pankartlar..
bir militan gibi toplum polislerinden kaçarken,
ve bütün yaşıtlarımız..
geceleri, gayrimeşru bu şehrin, gayrimeşru duvarlarına "kahrolsun faşizm" yazarken;
biz geceleri aynı duvarlara "en büyük cimbom" yazdık
ve bütün yaşıtlarımız gündüzleri mütemadiyen fenerli iken; biz aleme inat seni sevdik.
komik olan şuydu; tarihinin en zavallı dönemiymiş meğer, hiç şampiyon olamazdın o zamanlar, biz de zaten farkında değildik. hep güzel marmaraydık çünkü.
daha on yedi, on yedi bile değildik.. neden gaassaray? diyenlere; because, güzel marmarayla güzel gidiyor! derdik ki bunu hiç bilmezsin..
daha on yedi, on yedi bile değildim diyorum... alooo? ulan gaassaray! söyleyecek o kadar çok şeyim var ki sana! ulan! anlatacak o kadar çok hikayem var ki gaassaray! anam avradım olsun hiç bilemeyeceksin! bu kediler var ya.. çok enteresan hayvanlar abi...
--- alıntı ---
ultraslan kayseri.
