55
bana göre gelişmemesindeki en büyük etken futbolcuların zihniyetinden kaynaklanıyor öncelikle ;
-bizim futbolcularımız genellikle okumamış ya da kendini geliştirmemiş oluyor. büyük bir çoğunluğu mahalle aralarından yetişmiştir. atsana amuao goyiim topçusudur.
- bizim futbolcularımız bu işi meslek olarak görmezler pek ciddiye almazlar kendilerine bakmazlar
- bizim futbolcularımız kendini geliştirmek için uğraşmazlar, geldikleri saf yetenekleriyle kalırlar hatta geriye bile giderler
- bizim futbolcularımız futbol dışında ayrıca bir işe girerler(bence yasaklanmalı) inşaat, restourant vs.vs
- bizim futbolcularımız maçlara saç sakal karışık giderler (buna özellikle çok dikkat ederim çünkü bir erkeğin işine verdiği önemi gösterir bu. avrupa da genellikle adamlar her maçtan önce traş olur filan)
- bizim futbolcumuz hakemle oynamaya bayılır
- bu madde futbolcunun kendisiyle alakalı değil ülkenin ekonomik durumuyla alakalı, parayı bulunca bi garip olurlar.
- bizim futbolcularımız antremanı angarya olarak görürler, fitness işine sakatlıktan sakatlığa girerler. kaslı türk futbolcusu pek yoktur dikkat ederseniz
- bizim futbolcularımız sakatlandıktan sonra eski formuna kolay kolay geri dönemezler ve sakatlıkları uzun sürer
açıkçası bunların hepsi tek bir yere bağlanır futbol akedemileri, futbolcuyu lisans düzeyinde eğitmek, alt yapısını sağlam yapmak, mental açıdan bu işin ciddi bir meslek olduğunu öyle mahallede at bakalım abinin kıllı göğüsüne tarzı bir şey olmadığını anlamak ve buna göre atılımlar yapmak gerekiyor. almancı türk futbolcular ve türkiyeden yetişme topçular arasında bile mental açıdan dağlar kadar fark var.(en ufak örnek serkan çalık'ın sakatlıktan döndükten sonra kilosu ile arda'nın ve ya uğur uçar'ın kilosu)
aklıma gelenler bunlar ancak bunlar ciddi olarak futbol olarak gelişmemize engel olan etmenler.
-bizim futbolcularımız genellikle okumamış ya da kendini geliştirmemiş oluyor. büyük bir çoğunluğu mahalle aralarından yetişmiştir. atsana amuao goyiim topçusudur.
- bizim futbolcularımız bu işi meslek olarak görmezler pek ciddiye almazlar kendilerine bakmazlar
- bizim futbolcularımız kendini geliştirmek için uğraşmazlar, geldikleri saf yetenekleriyle kalırlar hatta geriye bile giderler
- bizim futbolcularımız futbol dışında ayrıca bir işe girerler(bence yasaklanmalı) inşaat, restourant vs.vs
- bizim futbolcularımız maçlara saç sakal karışık giderler (buna özellikle çok dikkat ederim çünkü bir erkeğin işine verdiği önemi gösterir bu. avrupa da genellikle adamlar her maçtan önce traş olur filan)
- bizim futbolcumuz hakemle oynamaya bayılır
- bu madde futbolcunun kendisiyle alakalı değil ülkenin ekonomik durumuyla alakalı, parayı bulunca bi garip olurlar.
- bizim futbolcularımız antremanı angarya olarak görürler, fitness işine sakatlıktan sakatlığa girerler. kaslı türk futbolcusu pek yoktur dikkat ederseniz
- bizim futbolcularımız sakatlandıktan sonra eski formuna kolay kolay geri dönemezler ve sakatlıkları uzun sürer
açıkçası bunların hepsi tek bir yere bağlanır futbol akedemileri, futbolcuyu lisans düzeyinde eğitmek, alt yapısını sağlam yapmak, mental açıdan bu işin ciddi bir meslek olduğunu öyle mahallede at bakalım abinin kıllı göğüsüne tarzı bir şey olmadığını anlamak ve buna göre atılımlar yapmak gerekiyor. almancı türk futbolcular ve türkiyeden yetişme topçular arasında bile mental açıdan dağlar kadar fark var.(en ufak örnek serkan çalık'ın sakatlıktan döndükten sonra kilosu ile arda'nın ve ya uğur uçar'ın kilosu)
aklıma gelenler bunlar ancak bunlar ciddi olarak futbol olarak gelişmemize engel olan etmenler.
