601
hafızanızdaki unutulmaz resim karelerini sorsalar, aralarında mutlaka bu statta maç izlemiş galatasaraylıların merdivenlerden ilk çıkışı, yeşil sahayı, tribünleri ilk görüşü vardır. benim gözümde de bu karelerden biri var. öyle bir yeşil hatırlıyorum ki, hakiki bir yeşil. o gün bu gün bu rengin açığını-koyusunu ali sami yen yeşiline göre betimliyorum sanki farkında olmadan zihnimde ilk bu kare canlanıyor.
belki alttan ısıtması yoktu stadımızın ama o stada adımınızı attığınızda bir sıcaklık kaplıyıveriyordu heryerinizi. aynı zamanda içinizi kıpırdatan, yüreğinizi hoplatan bir sıcaklık. bir güzel şey daha son bulacakmış, her güzel şeyin sonu olduğu gibi kadermiş diyorlar. halbuki bizim gittiğimiz her yerin ali sami yen stadından farksız olduğunu bilmiyorlar bunu diyenler. ali sami yen'de bir duvar parçası olarak sevilmedi, ona bu ruhu kazandıran galatasaray'dı tabiki.
ve biz şimdi yeni evimize gidiyoruz ki burası da benim için ali sami yen'dir. ali sami yen galatasaray varoldukça yaşayacaktır. ali sami yen bizim için sıcacık bir yuva, rakip takımlar için burası sami yen burdan çıkış yok'tur.
belki alttan ısıtması yoktu stadımızın ama o stada adımınızı attığınızda bir sıcaklık kaplıyıveriyordu heryerinizi. aynı zamanda içinizi kıpırdatan, yüreğinizi hoplatan bir sıcaklık. bir güzel şey daha son bulacakmış, her güzel şeyin sonu olduğu gibi kadermiş diyorlar. halbuki bizim gittiğimiz her yerin ali sami yen stadından farksız olduğunu bilmiyorlar bunu diyenler. ali sami yen'de bir duvar parçası olarak sevilmedi, ona bu ruhu kazandıran galatasaray'dı tabiki.
ve biz şimdi yeni evimize gidiyoruz ki burası da benim için ali sami yen'dir. ali sami yen galatasaray varoldukça yaşayacaktır. ali sami yen bizim için sıcacık bir yuva, rakip takımlar için burası sami yen burdan çıkış yok'tur.
