598
sabah kalktığımdan beri boğazıma düğümlenen bir şeyler var gibi; işte bu düğümün adı ali sami yen
aylardır boğaz köprüsünden ne zaman haliç köprüsüne gitsek, kafamı sola çevirip bakakalıyorum; bu bakışın adı da sami yen..
baktığımız yerde olmayacak artık, mecidiyeköy sarı kırmızı'ya boyanmayacak, esnafın boynu bükük olacak, bizler şehrin tam göbeğinde renklerimizin bayramını izlemeyeceğiz artık. belki bir yol geçecek bir kısmından, bizler çocuklarımıza "işte tam da burdaydı" diyeceğiz.
koltuk da söksek, çim de koparsak; geriye kalan aslında sadece fotoğraflar ve de anılardır. o yüzden bugün bolca fotoğraf çekmek ve bugün oluşan tüm kareleri hafızalara mutlu ve umutlu kazımak lazım.
elveda sami yen...
aylardır boğaz köprüsünden ne zaman haliç köprüsüne gitsek, kafamı sola çevirip bakakalıyorum; bu bakışın adı da sami yen..
baktığımız yerde olmayacak artık, mecidiyeköy sarı kırmızı'ya boyanmayacak, esnafın boynu bükük olacak, bizler şehrin tam göbeğinde renklerimizin bayramını izlemeyeceğiz artık. belki bir yol geçecek bir kısmından, bizler çocuklarımıza "işte tam da burdaydı" diyeceğiz.
koltuk da söksek, çim de koparsak; geriye kalan aslında sadece fotoğraflar ve de anılardır. o yüzden bugün bolca fotoğraf çekmek ve bugün oluşan tüm kareleri hafızalara mutlu ve umutlu kazımak lazım.
elveda sami yen...
