541
kalbimin diğer yarısı...
onu ilk ne zaman gördüğümü hatırlamıyorum.gördüğüm şey ise alçaktan çekilen görüntü ile sarı kırmızı 11 aslanın bölgesini koruduğuydu.çimi gayet güzeldi,hiç top sekmezdi.her pozisyondan sonra bir oyuncumuza kesin yakın plan çekilirdi.
sabri uganın sesiydi o.haci derdi,hakan şükür derdi,bir de bağırırdı gol olunca.sol üstte mavi beyaz skor göstergesi olurdu ekranda.reklam panoları mastercard,playstation,fordtu.arkaplan sesimiz malum re re re ra ra ra...
yıllar geçtikçe onu tanımaya başladım.ters açı çekimlerinde yedek kulübesinin kırmızı renkte ve biraz alçakta olduğunu gördüm.maç başlarken kameranın solundan sarı çadırın içinden alttan çıktıklarını gördüm.kamera biraz sol açıdan alırdı onlar sahaya gelirken.bir ki üç..cimbombom! cimbombom!
ağları beyaz renkte,biraz gevşekti.her gol olduğunda i will survive gelirdi televizyonun sesinden.ama bu kez başka insanlar anlatıyordu maçı ve sadece gol diyorlardı...gol olduktan sonra 5 saniye golü atan oyuncuya yakın plan çekilir sonra da teknik direktör ve başkan gösterilirdi.sonra kamera başka bir yöne çevrilirdi...
hangi kapalının altı bilmiyorum ama korkuluktan bir adımını çatıya koymuş delicesine sevinen taraftarı görürdüm.üstünde parçalısı kameraya gülümser ben de ona selam çakardım.mutluydu...
ama en sevdiğim yanı o mütevazi saçlarıydı...sarı-kırmızıya bulanmış saçları ne güzel de dalgalanıyordu.bazen saçları marshall olurdu,bazen filli boya..aşıktım ona.
ve şimdi gelmiş onu gözlerimden,kulaklarımdan,kalbimden silip atmaya çalışıyorlar.sevdim lan ben onu,delicesine,kolay mı!
o benim hayatımın aşkıydı..öyle büyük bir aşktı ki bu,hayatımda bir kez olsun onu bu gözler görmedi,göremedi..yanından dahi geçemedi.bir kez olsun öpemedi..
kardeşlerim..ona hep iyi baktınız,hiç üzmediniz,hep sevdiniz.kalbimdesiniz..ama,
son bi kez daha öpün onu,sarılın ona..ama bu kez bir de benim için..
onu ilk ne zaman gördüğümü hatırlamıyorum.gördüğüm şey ise alçaktan çekilen görüntü ile sarı kırmızı 11 aslanın bölgesini koruduğuydu.çimi gayet güzeldi,hiç top sekmezdi.her pozisyondan sonra bir oyuncumuza kesin yakın plan çekilirdi.
sabri uganın sesiydi o.haci derdi,hakan şükür derdi,bir de bağırırdı gol olunca.sol üstte mavi beyaz skor göstergesi olurdu ekranda.reklam panoları mastercard,playstation,fordtu.arkaplan sesimiz malum re re re ra ra ra...
yıllar geçtikçe onu tanımaya başladım.ters açı çekimlerinde yedek kulübesinin kırmızı renkte ve biraz alçakta olduğunu gördüm.maç başlarken kameranın solundan sarı çadırın içinden alttan çıktıklarını gördüm.kamera biraz sol açıdan alırdı onlar sahaya gelirken.bir ki üç..cimbombom! cimbombom!
ağları beyaz renkte,biraz gevşekti.her gol olduğunda i will survive gelirdi televizyonun sesinden.ama bu kez başka insanlar anlatıyordu maçı ve sadece gol diyorlardı...gol olduktan sonra 5 saniye golü atan oyuncuya yakın plan çekilir sonra da teknik direktör ve başkan gösterilirdi.sonra kamera başka bir yöne çevrilirdi...
hangi kapalının altı bilmiyorum ama korkuluktan bir adımını çatıya koymuş delicesine sevinen taraftarı görürdüm.üstünde parçalısı kameraya gülümser ben de ona selam çakardım.mutluydu...
ama en sevdiğim yanı o mütevazi saçlarıydı...sarı-kırmızıya bulanmış saçları ne güzel de dalgalanıyordu.bazen saçları marshall olurdu,bazen filli boya..aşıktım ona.
ve şimdi gelmiş onu gözlerimden,kulaklarımdan,kalbimden silip atmaya çalışıyorlar.sevdim lan ben onu,delicesine,kolay mı!
o benim hayatımın aşkıydı..öyle büyük bir aşktı ki bu,hayatımda bir kez olsun onu bu gözler görmedi,göremedi..yanından dahi geçemedi.bir kez olsun öpemedi..
kardeşlerim..ona hep iyi baktınız,hiç üzmediniz,hep sevdiniz.kalbimdesiniz..ama,
son bi kez daha öpün onu,sarılın ona..ama bu kez bir de benim için..
