87
veda etmem ben bu aşka diye yazılan bir yazı.
bugün sabah kalktığımda içimde bugün o stadda ki binlerce kişinin yaşayacağı hüzün vardı yüreğimde, veda edecektik evimize ve bir daha üç puan mücadelesi veremeyecektik o stadda, hoş bu takımla neyin mücadelesini veriyorsak...
kar yağışı istanbul'u kaplamış, insanlar öğleden sonra evinin yolunu tutup, sıcak bir köşede otururken , bizler 5 saat önce ki samiyen'e gelmiş, son lig maçımızda mabede karşı soğukta oturup iç geçiriyorduk..
zaman ilerledikçe içimizde değişik duygular oluyor, bunu yaşıyorduk...
neyse.
santrayla birlikte kapali tribünden gelen ''tribünlerde çoşacaksin'' bestesi, her ne kadar o dönemleri yaşamasakta hemen bizi o meşhur 14 sene beklenen yıllara götürdü, yaşamamıştık ama anlatılanlardan biliyorduk o günleri.
akabinde gelen ilk gol bizlere bu vedanın buruk ve sancılı geçeceğini hissettirsede, bizler oraya samiyen için gelmiştik bir kere, sonuç ne olursa olsun güzel veda etmek istiyorduk ta ki ikinci gol gelene kadar...vedadan çok, buruk bir gece geçirdik.
tribünlerden yükselen ''samiyen hakkini size helal etmiyor'' haykırışı ise herşeye bedeldi bence, galatasaray tarihinin en kötü yönetilişydi bu.
kapalı tribün stadı terketmeye başladığında bizde arkadaşlarımızla stadı terketmemiz gerektiğini konuşuyorduk, tam o sırada hadi çıkalım artık derken, birden gençlerbirliği'nin paslarına oley çeken insanların oluşu bizi durdurmuştu, bu insanlarla mücadele etmemiz gerektiği için tribünde kaldık, iyide yaptık... birileri bu tip insanlara tepki vermedikçe her geçen gün daha da farklı boyutlara ulaşıyorlar... galatasaray'ın taraftarı hiç bir zaman rakibini kendi takımı kötü durumdayken alkışlamaz...bunu bir kere yaptık, oda alpaslan ağabeyimizin vefatından sonra, konyaspor maçında erhan albayrak galatasaray'a golünü attıktan sonra, kapalı tribün önüne gelip, alpaslan ağabeyin resimini gösterip elini kalbine götürdüğünde haykırmıştık, ellerimiz patlarcasına alkışlamıştık... onun dışında birşey yoktur...
amaçları galatasaray'a destekten çok, kendi egolarını tatmin etmek için galatasaray'a zarar veren insanlardan oluşan bu tiplere her zaman mücadele edeceğimizi bilsinler. sırf o yüzdendir ki, bugün kapalı tribün stadı terkederken bizler eski açık tribünde stadda kalmak zorunda kaldık..
öyle yada böyle bu gece samiyen'e bir şekilde son lig maçımızla veda ettik, yapılan bir çok yanlışa rağmen, taraftar farklı düşünceler içerisinde. umarım herşey düzelir.
işin özü, bugün veda edemedik..
zaten ..
veda etmem ben bu aşka...
bugün sabah kalktığımda içimde bugün o stadda ki binlerce kişinin yaşayacağı hüzün vardı yüreğimde, veda edecektik evimize ve bir daha üç puan mücadelesi veremeyecektik o stadda, hoş bu takımla neyin mücadelesini veriyorsak...
kar yağışı istanbul'u kaplamış, insanlar öğleden sonra evinin yolunu tutup, sıcak bir köşede otururken , bizler 5 saat önce ki samiyen'e gelmiş, son lig maçımızda mabede karşı soğukta oturup iç geçiriyorduk..
zaman ilerledikçe içimizde değişik duygular oluyor, bunu yaşıyorduk...
neyse.
santrayla birlikte kapali tribünden gelen ''tribünlerde çoşacaksin'' bestesi, her ne kadar o dönemleri yaşamasakta hemen bizi o meşhur 14 sene beklenen yıllara götürdü, yaşamamıştık ama anlatılanlardan biliyorduk o günleri.
akabinde gelen ilk gol bizlere bu vedanın buruk ve sancılı geçeceğini hissettirsede, bizler oraya samiyen için gelmiştik bir kere, sonuç ne olursa olsun güzel veda etmek istiyorduk ta ki ikinci gol gelene kadar...vedadan çok, buruk bir gece geçirdik.
tribünlerden yükselen ''samiyen hakkini size helal etmiyor'' haykırışı ise herşeye bedeldi bence, galatasaray tarihinin en kötü yönetilişydi bu.
kapalı tribün stadı terketmeye başladığında bizde arkadaşlarımızla stadı terketmemiz gerektiğini konuşuyorduk, tam o sırada hadi çıkalım artık derken, birden gençlerbirliği'nin paslarına oley çeken insanların oluşu bizi durdurmuştu, bu insanlarla mücadele etmemiz gerektiği için tribünde kaldık, iyide yaptık... birileri bu tip insanlara tepki vermedikçe her geçen gün daha da farklı boyutlara ulaşıyorlar... galatasaray'ın taraftarı hiç bir zaman rakibini kendi takımı kötü durumdayken alkışlamaz...bunu bir kere yaptık, oda alpaslan ağabeyimizin vefatından sonra, konyaspor maçında erhan albayrak galatasaray'a golünü attıktan sonra, kapalı tribün önüne gelip, alpaslan ağabeyin resimini gösterip elini kalbine götürdüğünde haykırmıştık, ellerimiz patlarcasına alkışlamıştık... onun dışında birşey yoktur...
amaçları galatasaray'a destekten çok, kendi egolarını tatmin etmek için galatasaray'a zarar veren insanlardan oluşan bu tiplere her zaman mücadele edeceğimizi bilsinler. sırf o yüzdendir ki, bugün kapalı tribün stadı terkederken bizler eski açık tribünde stadda kalmak zorunda kaldık..
öyle yada böyle bu gece samiyen'e bir şekilde son lig maçımızla veda ettik, yapılan bir çok yanlışa rağmen, taraftar farklı düşünceler içerisinde. umarım herşey düzelir.
işin özü, bugün veda edemedik..
zaten ..
veda etmem ben bu aşka...
