2580
bugün yıllar sonra ikinci defa ağlattı beni bu takım.ilkinde hırsımdan ağlamıştım;çocuktum daha o zamanlar.o takım o kadar iyiydi ki sadece 1 gol atamadı da şampiyonlar liginden elendi diye ağlamıştım.hiç unutmam babam beni "sen daha ne gördün,küçüksün daha hem bu ne ki biz 14 sene şampiyonluk hasreti çektik,bunun için ağlanır mı hiç" diye avutmaya çalışmıştı.o takım o kadar iyiydi ki bunun acısını 1 sene sonra bizlere uefa kupasıyla unutturabildi.
şimdi ikinci defa ağlıyorum,o günlerden bugünlere nasıl geldik?cimbomum nasıl bu kadar yeteneksiz-beceriksiz futbolculara mahkum oldu?bu insanlar gerçekten futbolcu mu yoksa başka bişey mi?(öle olduklarına dair ciddi şüphelerim var artık)bu gibi sorulara cevap bulamıyorum da çaresizlikten ağlıyorum.
"başarılar gelir geçer asaletin bize yeter"
biz en kötü günlerimizde bile bu mottoyla şampiyon olduk.futbol oynadık çünkü.bu takımı oluşturan futbolcular oynadıkları oyundan zevk alıyorlar mı,daha iyisini yapabilmek için yeterince çalışıyorlar mı?kazandıkları parayı,saygıyı hak ediyorlar mı?bu soruların cevapları belli aslında.benim asıl merak ettiğim, milyonların gözyaşları üzerine ,milyonların ahı ile nasıl yaşarlar,nasıl rahat uyurlar bu insanlar?
tek istediğimiz iyi futbol görmek idi,ama bu kadro ile bunun mümkün olamayacağını artık idrak ettim.kolay kolay hiç bir galatasaray futbolcusundan nefret etmem ne de olsa çok sevdiğim renkleri üzerinde taşıyor ancak şu anda bu hisleri ciddi ciddi beslediğim futbolcular var takımımda ve bu insanların bunun hesabını bir şekilde ödemelerini dört gözle bekliyorum.
şimdi ikinci defa ağlıyorum,o günlerden bugünlere nasıl geldik?cimbomum nasıl bu kadar yeteneksiz-beceriksiz futbolculara mahkum oldu?bu insanlar gerçekten futbolcu mu yoksa başka bişey mi?(öle olduklarına dair ciddi şüphelerim var artık)bu gibi sorulara cevap bulamıyorum da çaresizlikten ağlıyorum.
"başarılar gelir geçer asaletin bize yeter"
biz en kötü günlerimizde bile bu mottoyla şampiyon olduk.futbol oynadık çünkü.bu takımı oluşturan futbolcular oynadıkları oyundan zevk alıyorlar mı,daha iyisini yapabilmek için yeterince çalışıyorlar mı?kazandıkları parayı,saygıyı hak ediyorlar mı?bu soruların cevapları belli aslında.benim asıl merak ettiğim, milyonların gözyaşları üzerine ,milyonların ahı ile nasıl yaşarlar,nasıl rahat uyurlar bu insanlar?
tek istediğimiz iyi futbol görmek idi,ama bu kadro ile bunun mümkün olamayacağını artık idrak ettim.kolay kolay hiç bir galatasaray futbolcusundan nefret etmem ne de olsa çok sevdiğim renkleri üzerinde taşıyor ancak şu anda bu hisleri ciddi ciddi beslediğim futbolcular var takımımda ve bu insanların bunun hesabını bir şekilde ödemelerini dört gözle bekliyorum.
