807
haddini, saha içi disiplinsizliği ve başına buyruk oyun anlayışı ile deflarca, saha dışında ise 'küçük dağları yaratan türkü baba' modundaki son yaptığı konuşmalarıyla aşmış olmasına rağmen, maalesef bir türlü florya'nın kapı eşiğini aşamamıştır. hele son verdiği demeçler gerçekten rahatsız ediciydi, o yüzden hala takımda bulunması da benim için rahatsız edici. ben yakıştıramıyorum galatasaray'a.
bir insanın hata denilen kavramı tekrar etmemesinin en birincil yolu, fark etmesidir. hiçbir insan evladına bildiğini düşündüğü bir şeyi öğretemezsiniz çünkü. tıpkı servet misali. o, saha içinde yaptığı topla haldur huldur ileri çıkışlar, kestiği topu en yakındaki arkadaşına vermek yerine elanoculuğa soyunması gibi hocanın istekleriyle ters orantılı ve doğal olarak dengesizce olan tarzını asla düzeltmeyecektir. çünkü servet doğru olanın kendisi olduğunu, buna rağmen oynatmayarak yanlış yapanın ise rijkaard olduğunu düşünüyor. yani, 'arkadaş ben servet'im yahu, ben çalışıyorum, beni oynatmayanlar utansın' diyor adam. bu kadar da net yani, hatta kendileri kaybederler demeye bile getiriyor. 'ben muhtaç gibi hocayla konuşmam' diyor. bunu galatasaray futbol takımının sözleşmeli futbolcusu söylüyor. hoca ile diyaloğa girmekten anladığı 'muhtaç olmak' olan bir futbolcunun kendini geliştirebileceğine inanabilir misiniz? böyle düşünen bir sporcu kendisiyle de 'muhtaç' gibi görünmemek için konuşmuyordur muhakkak. çalışıyorum nasılsa diyor çünkü. çalışmaktan kastı ne bilmiyorum ama, oyununu ilerletmek için çabalamak olmadığını biliyorum. servet, yazılıya deli gibi çalışan, konuyu her satırına kadar ezberleyen, ama ezberin yetmediği yorum sorularında yine ezberden cevap yazan ve sonunda düşük not almasına şaşırıp 'hocam kağıdımı görebilir miyim' diyen öğrencidir benim gözümde. ne dersen de o kağıdını görmek istiyecektir, o ezberledi çünkü konuyu!! istediğin kadar evladım yorumlama gücünde sorun var falan de, cık anlamaz. inat çünkü, sabit fikirli çünkü. o ezberliyor çünkü..
işte bu 2345 yıl takımda kalsa zerre değişmeyeceğine emin olduğum arkadaşı lucas'ın yanında görmesek keşke diyorum. evet servet, tıpkı 'kendileri kaybeder' demeye getirdiğin gibi, 'ben kaybetmek' istiyorum artık.
bir insanın hata denilen kavramı tekrar etmemesinin en birincil yolu, fark etmesidir. hiçbir insan evladına bildiğini düşündüğü bir şeyi öğretemezsiniz çünkü. tıpkı servet misali. o, saha içinde yaptığı topla haldur huldur ileri çıkışlar, kestiği topu en yakındaki arkadaşına vermek yerine elanoculuğa soyunması gibi hocanın istekleriyle ters orantılı ve doğal olarak dengesizce olan tarzını asla düzeltmeyecektir. çünkü servet doğru olanın kendisi olduğunu, buna rağmen oynatmayarak yanlış yapanın ise rijkaard olduğunu düşünüyor. yani, 'arkadaş ben servet'im yahu, ben çalışıyorum, beni oynatmayanlar utansın' diyor adam. bu kadar da net yani, hatta kendileri kaybederler demeye bile getiriyor. 'ben muhtaç gibi hocayla konuşmam' diyor. bunu galatasaray futbol takımının sözleşmeli futbolcusu söylüyor. hoca ile diyaloğa girmekten anladığı 'muhtaç olmak' olan bir futbolcunun kendini geliştirebileceğine inanabilir misiniz? böyle düşünen bir sporcu kendisiyle de 'muhtaç' gibi görünmemek için konuşmuyordur muhakkak. çalışıyorum nasılsa diyor çünkü. çalışmaktan kastı ne bilmiyorum ama, oyununu ilerletmek için çabalamak olmadığını biliyorum. servet, yazılıya deli gibi çalışan, konuyu her satırına kadar ezberleyen, ama ezberin yetmediği yorum sorularında yine ezberden cevap yazan ve sonunda düşük not almasına şaşırıp 'hocam kağıdımı görebilir miyim' diyen öğrencidir benim gözümde. ne dersen de o kağıdını görmek istiyecektir, o ezberledi çünkü konuyu!! istediğin kadar evladım yorumlama gücünde sorun var falan de, cık anlamaz. inat çünkü, sabit fikirli çünkü. o ezberliyor çünkü..
işte bu 2345 yıl takımda kalsa zerre değişmeyeceğine emin olduğum arkadaşı lucas'ın yanında görmesek keşke diyorum. evet servet, tıpkı 'kendileri kaybeder' demeye getirdiğin gibi, 'ben kaybetmek' istiyorum artık.
