431
ilk yarisi tarihimizin en iyi avrupa kupasi performanslarindan birini izleten, ikinci yarida da son zamanlarimizin en buyuk 2 travmasini bize deprestiren bir goruntude gecen, ama cok sukur ki 3 puan aldigimiz mac. cift forvet ve uclu defansla cikmamiz guzel bir degisim oldu bana gore, buna uygun bir mac ve rakipti. tek dezavantaj olabilecek is, iki kanattaki kullandigimiz oyuncularin bu mevkileri hic oynamamasi, hic tecrube etmemeleriydi. ama rakibin kalite seviyesi ve ic sahada oynamanin avantajiyla alinabilecek bir riskti, zira siradisi isler de yapabilecek potansiyeli olan oyuncularimiz ayni zamanda bunlar. isler iyi giderken bu siradisiliktan faydalandik gayet, baris alper'in sag kanattan yerden actigi ortaya on direk kosusunu yunus yapiyordu misal, normal bir 3-5-2 sol kanatbekimiz olsa mevkisini bu kadar terketmezdi. keza baris alper her iceri acilan ortada, her ileri uzun topta forvetmis gibi cezasahasina yerlesti. ilk yari oldukca dominant gecti ve sara'nin kusursuz oyunu, davinson'un kusursuza yakin oyunu, osimhen'in muthis yipraticiligi ve icardi'nin harika bitiriciligiyle istedigimizi aldik. en son 2013'de kopenhag devresini boyle 3-0 ve dominant gecmistik, agizda ayni o tadi birakti.
keske skoru aldiktan sonra, 4 gun sonraki derbiyi de dusunerek temkinli tarafa gecseydik. okan hocanin anlamadigim islerinden biri bu, hele de kasimpasa ve riga maclarini cok taze yasamisken, hepimizde hala o tedirginlik varken. bende bile acaba es kaza 1 tane yesek ne moda geceriz kaygisi vardi, ki ikinci devrenin basinda cok gecmeden golu buldu rakip. bu tarz takimlara karsi zorlanmamizin fizik ve dinamizmden harici bir baska sebebi oyun dsiplini bana gore. sorumlululuk alaninda oynamiyor cogu oyuncumuz, acaip bosluklar alanlar birakiyoruz, dengeli bir takim degiliz yapimiz geregi. bu tarz oyun dsiplini yuksek rakipler de basa bela acabiliyor. basta bahsettigim baris ve yunus bu dakikadan sonra zaaf oldu bizim icin, keza icardi ve mertens de fiziken dustu. burada bir degisiklik icin neden bu kadar bekliyoruz, neden iyice krize girmeyi bekliyoruz anlamadim. tum stad tirnaklarini yedi resmen 3-1 sonrasi ve rakibin gole yakin oldugunu hissediyorduk. hic de oyle bireysel hata, anlik gelisen rakip ataklari falan degildi, ayni pasa ve riga maclarindaki gibi macin goruntusu degismisti, biz oyundan dusmustuk. rus ruleti benzetmelerine katiliyorum, ya pozisyon yakaliyorduk, ya da bitiremedigimiz pozisyonlar sonrasi hem eksik hem de bosluklu yakalanip gecis yiyorduk. mac ne zaman bu goruntuye gelse eyvah diyoruz, boyle seyleri yasadikca da ustumuze sirayet edecek, ne biz guven icinde mac izleyebilecegiz, ne oyuncularimiz skoru koruma ozguvenine sahip olacak, ne de rakipler oyundan dusecek. malesef yol kazasi diyebilecek seviyeyi gectik bana gore, bariz bir problemimiz var burada. neyse ki cezayi kesemediler bugun ve 3 puani alabildik, ama 4-2den sonra bile ayni korkulari yasadik.
tottenham macinin boyle olacagini sanmiyorum, bu tarz rakiplere karsi yaptigimiz bu hatalari yapmayiz diye dusunuyorum. tottenham karsilasacagimiz en yuksek seviye rakip bayern ve united sonrasinda, yine o maclardaki gibi yuksek konsantrasyon ve dusuk kopuklukla oynayacagimizi dusunuyorum. bizim derdimiz boyle rakiplerle malesef, neyse ki 4.torbayi bitirmis olduk bugunle beraber.
keske skoru aldiktan sonra, 4 gun sonraki derbiyi de dusunerek temkinli tarafa gecseydik. okan hocanin anlamadigim islerinden biri bu, hele de kasimpasa ve riga maclarini cok taze yasamisken, hepimizde hala o tedirginlik varken. bende bile acaba es kaza 1 tane yesek ne moda geceriz kaygisi vardi, ki ikinci devrenin basinda cok gecmeden golu buldu rakip. bu tarz takimlara karsi zorlanmamizin fizik ve dinamizmden harici bir baska sebebi oyun dsiplini bana gore. sorumlululuk alaninda oynamiyor cogu oyuncumuz, acaip bosluklar alanlar birakiyoruz, dengeli bir takim degiliz yapimiz geregi. bu tarz oyun dsiplini yuksek rakipler de basa bela acabiliyor. basta bahsettigim baris ve yunus bu dakikadan sonra zaaf oldu bizim icin, keza icardi ve mertens de fiziken dustu. burada bir degisiklik icin neden bu kadar bekliyoruz, neden iyice krize girmeyi bekliyoruz anlamadim. tum stad tirnaklarini yedi resmen 3-1 sonrasi ve rakibin gole yakin oldugunu hissediyorduk. hic de oyle bireysel hata, anlik gelisen rakip ataklari falan degildi, ayni pasa ve riga maclarindaki gibi macin goruntusu degismisti, biz oyundan dusmustuk. rus ruleti benzetmelerine katiliyorum, ya pozisyon yakaliyorduk, ya da bitiremedigimiz pozisyonlar sonrasi hem eksik hem de bosluklu yakalanip gecis yiyorduk. mac ne zaman bu goruntuye gelse eyvah diyoruz, boyle seyleri yasadikca da ustumuze sirayet edecek, ne biz guven icinde mac izleyebilecegiz, ne oyuncularimiz skoru koruma ozguvenine sahip olacak, ne de rakipler oyundan dusecek. malesef yol kazasi diyebilecek seviyeyi gectik bana gore, bariz bir problemimiz var burada. neyse ki cezayi kesemediler bugun ve 3 puani alabildik, ama 4-2den sonra bile ayni korkulari yasadik.
tottenham macinin boyle olacagini sanmiyorum, bu tarz rakiplere karsi yaptigimiz bu hatalari yapmayiz diye dusunuyorum. tottenham karsilasacagimiz en yuksek seviye rakip bayern ve united sonrasinda, yine o maclardaki gibi yuksek konsantrasyon ve dusuk kopuklukla oynayacagimizi dusunuyorum. bizim derdimiz boyle rakiplerle malesef, neyse ki 4.torbayi bitirmis olduk bugunle beraber.
