12717
geçtiğimiz sezon zalgiris gibi bir takımla deplasmanda 2-2 berabere kaldı, evinde sadece 1 tane gol atabildi. lubunya gibi bir ismi olan takıma da sadece 1 gol atabildik evde. molde’yi de göt zoruyla, şans golleriyle eledik. bir şekilde kaldık şampiyonlar ligi’ne, sonuçta insanlar sonuç odaklı. nasıl kaldığına bakmıyor.
kopenhag’a karşı ilk maçına çıktı, beğenip aldırdığı jelert takımını yakmasa mağlup olacaktı. zar zor beraberliği kurtardık.
manu maçlarında takımına 4 puan kazandırdı ancak aynı manu kopenhag’a da maç verdi, sadece ismi var takımın. onana kovası olmasa o puanları alabilir miydik emin değilim. hele iç sahadaki 3-3’lük maç tamamen onana’nın eseri.
münih maçlarında aslında tıpkı young boys’un bize yaptığını biz münih’e yaptık. ön alan baskısıyla şaşırdılar, istedikleri oyunu oynayamadılar. ancak young boys sonuca giderken biz iki maçtan da puan alamadık.
geldik en kritik maça, deplasmanda kopenhag maçı. doğru düzgün pozisyona giremeden 1-0 kaybettik şampiyonlar ligi’nden elendik. normal şartlarda okan hoca’nın takımı kopenhag’a 2 maçta 6 puan verecekti allah’ın yardımıyla 4 puan verdi.
oradan avrupa ligi’ne geçtik, karşımıza sparta prag diye mütevazi bir takım geldi. sonuç? iki maçta yenilen 6 gol ve avrupa kupalarına veda.
aynı sezon içerisinde ligdeki tek rakibimiz olan fenerbahçe ile kadıköy’de 0-0 berabere kaldık, içerde 10 kişi rakibe ezim ezim ezilerek 1-0 mağlup olduk. ligde başka takım yok zaten, galatasaray’ın ardından fener 99 puan toplamış öyle bir lig.
yeni sezon yeni umutlar dedik, bir kupa maçı daha dün yeni takım kurmuş beşiktaş’tan 5 yedik. 5! şimdi de young boys gibi bir takıma 3-2 kaybettik. bakın sadece sonuca baktığınızda 3-2 size iyi gelebilir ama biz bu maçta yine 5’lik olabilirdik.
her şey bir kenara takım geriden oyun kuramıyor, anadolu takımı gibi uzun pas deniyor, set hücumuyla pozisyon bulamıyor, duran top olmasa veya kapılan topla pozisyona girilmese gol atamayacağız. galatasaray sistem takımı değil, doğaçlama oynayan bir takım. bireysel yeteneklere kalmış kaderi.
birileri şunun farkına varsın, süper lig dünyanın en kötü liglerinden biri. geçtiğimiz sezon sadece fenerbahçe vardı ligde, bu sezon beşiktaş da olacak. anadolu takımlarının hali ortada. sen bunları yensen ne yenmesen ne? galatasaray’ın misyonu hedefi avrupa’da iş yapmaktır. edirne’den öteye rezil olacaksak biz dünya kadar para harcamayalım o zaman.
benim hocadan ümidim yok. görün bakın bu takım iç saha maçında da young boys’a karşı tabanca gibi çıkamayacak sahaya. bireysel yeteneklerle bir şey yapacaksak yaparız, yoksa gerisi allah’a kalmış.
kopenhag’a karşı ilk maçına çıktı, beğenip aldırdığı jelert takımını yakmasa mağlup olacaktı. zar zor beraberliği kurtardık.
manu maçlarında takımına 4 puan kazandırdı ancak aynı manu kopenhag’a da maç verdi, sadece ismi var takımın. onana kovası olmasa o puanları alabilir miydik emin değilim. hele iç sahadaki 3-3’lük maç tamamen onana’nın eseri.
münih maçlarında aslında tıpkı young boys’un bize yaptığını biz münih’e yaptık. ön alan baskısıyla şaşırdılar, istedikleri oyunu oynayamadılar. ancak young boys sonuca giderken biz iki maçtan da puan alamadık.
geldik en kritik maça, deplasmanda kopenhag maçı. doğru düzgün pozisyona giremeden 1-0 kaybettik şampiyonlar ligi’nden elendik. normal şartlarda okan hoca’nın takımı kopenhag’a 2 maçta 6 puan verecekti allah’ın yardımıyla 4 puan verdi.
oradan avrupa ligi’ne geçtik, karşımıza sparta prag diye mütevazi bir takım geldi. sonuç? iki maçta yenilen 6 gol ve avrupa kupalarına veda.
aynı sezon içerisinde ligdeki tek rakibimiz olan fenerbahçe ile kadıköy’de 0-0 berabere kaldık, içerde 10 kişi rakibe ezim ezim ezilerek 1-0 mağlup olduk. ligde başka takım yok zaten, galatasaray’ın ardından fener 99 puan toplamış öyle bir lig.
yeni sezon yeni umutlar dedik, bir kupa maçı daha dün yeni takım kurmuş beşiktaş’tan 5 yedik. 5! şimdi de young boys gibi bir takıma 3-2 kaybettik. bakın sadece sonuca baktığınızda 3-2 size iyi gelebilir ama biz bu maçta yine 5’lik olabilirdik.
her şey bir kenara takım geriden oyun kuramıyor, anadolu takımı gibi uzun pas deniyor, set hücumuyla pozisyon bulamıyor, duran top olmasa veya kapılan topla pozisyona girilmese gol atamayacağız. galatasaray sistem takımı değil, doğaçlama oynayan bir takım. bireysel yeteneklere kalmış kaderi.
birileri şunun farkına varsın, süper lig dünyanın en kötü liglerinden biri. geçtiğimiz sezon sadece fenerbahçe vardı ligde, bu sezon beşiktaş da olacak. anadolu takımlarının hali ortada. sen bunları yensen ne yenmesen ne? galatasaray’ın misyonu hedefi avrupa’da iş yapmaktır. edirne’den öteye rezil olacaksak biz dünya kadar para harcamayalım o zaman.
benim hocadan ümidim yok. görün bakın bu takım iç saha maçında da young boys’a karşı tabanca gibi çıkamayacak sahaya. bireysel yeteneklerle bir şey yapacaksak yaparız, yoksa gerisi allah’a kalmış.
