578
14-15 kek kalıbı sezonundan sonra tribünde ilk kez yerimi aldığım maç. ayağımızın tozuyla gudubetlik yaratmadan oynanan oyun tatmin edici olmasa da olsa galip geldik. en son 4. yıldız için ordaydım, bu sezon da hedef 25 diyerek ani şekilde kendimi sami yen'de buldum. turnike girişi ve kontrol noktalar arasına da restaurantlar açılmış. yine de kağıt paranın daha hijyen olduğu sokak köftesi tercih sebebidir.
uzun yıllardır ekrandan izlediğim için en çok dikkatimi çeken nokta bizim taraftarın sesini hiçbir zaman tam vermiyorlar. önceden de bu böyleydi ama neredeyse 10 sezona bakınca boku çıkmış durumda. özellike erce'ye edilen küfür kıyamet ve ıslık yuhlama sesleri kulak çınlatan cinstendi. yayın için filtre tabii ki uygulanmalı ama içerideki ses ile ekrandan duyduğumuz alakasız. ilk yarı tribünler canlıydı, bir ara yanımdakilerden birine akıllı saat 95 db gürültülü ortamdasınız uyarısı verdi. bulunduğumuz tribün de batı blok 124, sesin yoğun olduğu kale arkaları içinde değildik. ikinci yarı neredeyse penaltıya kadar çok ses çıkaramadık.
maça gelecek olursak, öncelikle hava çok nemliydi. tribünde çekirdekçi taraftar modunda otururken bile herkes terledi. futbol oynamak için zor bir hava ama kötü oyuna bahane değil. genel olarak en güvendiğim adam olan barış'ı çok savruk buldum. beke geçtikten sonra geriye de gelmemeye başladı. lazbappe biraz dinlenmeli. icardi'nin ilk yarı bir, ikinci yarı bir toplam iki asisti gümledi. ilk yarıda köhn sol açıkta dururken apo kerim sol beke kayıyordu, bu durumda torreira sanchez yanında ikinci stoper gibi oynadı. hatay daha yetenekli oyuncu grubuna sahip bir rakip olsa, köhn kanadını nakış gibi işlerlerdi. torreira ekrandan daha beter bir şekilde çok rakip için çok sinir bozucu bir oyuncu, sürekli bir adamın dibinde bitiyor.
tek tek isim üstünden geçmeye devam etmeyeceğim, hedef 25 diyoruz. kalan maçlarda performansımız artarak devam etmeli, alıştığımız oyundan ve ön alan presinden uzak bir maç izledim. eyyorlamam bu kadar.
uzun yıllardır ekrandan izlediğim için en çok dikkatimi çeken nokta bizim taraftarın sesini hiçbir zaman tam vermiyorlar. önceden de bu böyleydi ama neredeyse 10 sezona bakınca boku çıkmış durumda. özellike erce'ye edilen küfür kıyamet ve ıslık yuhlama sesleri kulak çınlatan cinstendi. yayın için filtre tabii ki uygulanmalı ama içerideki ses ile ekrandan duyduğumuz alakasız. ilk yarı tribünler canlıydı, bir ara yanımdakilerden birine akıllı saat 95 db gürültülü ortamdasınız uyarısı verdi. bulunduğumuz tribün de batı blok 124, sesin yoğun olduğu kale arkaları içinde değildik. ikinci yarı neredeyse penaltıya kadar çok ses çıkaramadık.
maça gelecek olursak, öncelikle hava çok nemliydi. tribünde çekirdekçi taraftar modunda otururken bile herkes terledi. futbol oynamak için zor bir hava ama kötü oyuna bahane değil. genel olarak en güvendiğim adam olan barış'ı çok savruk buldum. beke geçtikten sonra geriye de gelmemeye başladı. lazbappe biraz dinlenmeli. icardi'nin ilk yarı bir, ikinci yarı bir toplam iki asisti gümledi. ilk yarıda köhn sol açıkta dururken apo kerim sol beke kayıyordu, bu durumda torreira sanchez yanında ikinci stoper gibi oynadı. hatay daha yetenekli oyuncu grubuna sahip bir rakip olsa, köhn kanadını nakış gibi işlerlerdi. torreira ekrandan daha beter bir şekilde çok rakip için çok sinir bozucu bir oyuncu, sürekli bir adamın dibinde bitiyor.
tek tek isim üstünden geçmeye devam etmeyeceğim, hedef 25 diyoruz. kalan maçlarda performansımız artarak devam etmeli, alıştığımız oyundan ve ön alan presinden uzak bir maç izledim. eyyorlamam bu kadar.
