57
galatasaray taraftarı, belki de yıllar sonra ilk defa bir isim üzerinde bölünmedi.
ben 21 yaşındayım. babam sağ olsun, 5 yaşımdan beri her şey ayık kafayla aklimdadir. ayık kafayla özhan bey'e yetişemedim ama adnan polat'a ve sonrasına yetiştim.
adnan polat'ın 2010 seçimleri, hıncal hayranı babamın okuduğu ve benimde maruz kaldığım hincal uluc'un köşe yazıları, 2011'deki ibrasizlik hala nazarımda. 2008'de büyük övgü ve teşvikle özhan canaydın yerine gelen adnan polat 2011'de tekme tokat kovuldu kulüpten.
ünal başkan. ömrümde gördüğüm en vizyonlu başkan, 2. senesinde fatih hocayla başlayan çatlaklar ve yırtık dondan çıkan bülent tulun ile taraftar ikiye bölündü. 2011-12 sezonunun devre arası ezeli rakip fransa gol kralı indirirken biz pazardan aldım shaqiri eve geldim necati makarasıyla ünal baskanı gömüyorduk. ben gömmüyordum tabii, facebooka ilk maruz kaldığım zamanlar. fanatik galatasaraylı bir çocuktum ve her grupta vardım, fütursuzca. neyse, mevzu bu değil.
duygun başkan, mekanı cennet olsun. geçiş başkanıydı. üzerine yorum yapmaya gerek yok.
dursun ozbek. 1. döneminin 6. ayında kendisinden ölesiye nefret etmeyen var mıydı? yiğeninden, kardeşinden, nazifoğlundan? üzerine yorum bile yapmıyorum. bir tarafta özbek proje yapacak diyenler diğer tarafta kabe'de bile özbek istifa diyen insanlar. neler gördük neler.
mustafa cengiz. 2019'un mart'ında liseli çoluk çocuğun adres bilgileri ve yüzleri ifşalanıyordu. galatasaray belki de ilk kez bu kadar bölünmüştü şahıslar üzerinde. cengizciler ve statükocular. ultraslan alenen saf tutmuştu baya lise ile kafa kafaya gelmişti. o sezon şampiyon olduk ama nasıl olduk. ibrasizligin saniyesinde düşen hamamcıoğlu haberleri, ibrasizligin bozulmasi. 2020 pandemide gelen başarısızlık, falcao faciası. 2021'de çalınan sampiyonlugumuz, abdurrahim albayrak'in etkisiz kalması, yediğimiz çalımlar, hocanın malatya maçı sonrası iceriyle de savaştık demesi. bugün bu davada hala ikiye ayrılan, hocacılar ve cengizciler var.
burak elmas, hahahah neyse sadece gulesim geldi. geçiyorum.
son olarak yeniden dursun özbek. dursun özbek konusunda ne diyebilirim ki. ilk döneminde küfür kıyamet giden adam, bugün 2 senenin sonunda ağa paşa. kimin sayesinde? senin sayende. senin sayende sevgili erden timur. yazı da varmak istediğim nokta burasıydı aslında. o yüzden uzun kısa bir şekilde başkanların ve yancılarının üzerinden geçtim. dursun ozbek'in ikinci döneminde başkan yorumu yapmıyorum çünkü özbek özelinde konuşulacak bir şey yok. mesele sensin, sen. bundan 10 sene sonra kimse 23. ve 24. şampiyonluğu özbek ile aldık demeyecek. herkes erden timur diyecek. icardi'yi torreira'yi getirdi küme düşmenin eşiğinde olan takımı şampiyon yaptı diyecek. belki insanlar çocuklarına senin adını koyacak. sana duyulan teveccüh bu seviyede. insanlar sana tapıyor başkan. şaka değil gerçekten, mesela ben. mehdiyim desen belki peşinden gelecek 30 milyon insan var.
bu insanları üzmeye, yönetim ve statüko içindeki üç beş çapulcuya mahal vermeye hakkın yok başkan. galatasaray, el oglunda gorup ozendigi, ekmek bandigi yöneticiye ilk kez kavuştu seninle. belki sen örnek olacaksın, yeni yeni erden timurlar çıkacak, insanlar hem cebinden hem ömründen hemde sağlığından verecekler galatasaray'ına. o gün geldiğinde bayrağı devreder, köşene cekilirsin. ama o gün bugün değil. bugün, üst üste gelen 2. şampiyonluğun akabine lige ambargo koyma ve rekabeti iyiden iyiye bitirip "yetmez bize bu kupa, hedef artık uefa" deme günüdür. bunu söylerken önümüzde bayrak taşıyan sen olmalısın.
lütfen kırma bizi, başka ekleyecek bir şeyim yok.
ben 21 yaşındayım. babam sağ olsun, 5 yaşımdan beri her şey ayık kafayla aklimdadir. ayık kafayla özhan bey'e yetişemedim ama adnan polat'a ve sonrasına yetiştim.
adnan polat'ın 2010 seçimleri, hıncal hayranı babamın okuduğu ve benimde maruz kaldığım hincal uluc'un köşe yazıları, 2011'deki ibrasizlik hala nazarımda. 2008'de büyük övgü ve teşvikle özhan canaydın yerine gelen adnan polat 2011'de tekme tokat kovuldu kulüpten.
ünal başkan. ömrümde gördüğüm en vizyonlu başkan, 2. senesinde fatih hocayla başlayan çatlaklar ve yırtık dondan çıkan bülent tulun ile taraftar ikiye bölündü. 2011-12 sezonunun devre arası ezeli rakip fransa gol kralı indirirken biz pazardan aldım shaqiri eve geldim necati makarasıyla ünal baskanı gömüyorduk. ben gömmüyordum tabii, facebooka ilk maruz kaldığım zamanlar. fanatik galatasaraylı bir çocuktum ve her grupta vardım, fütursuzca. neyse, mevzu bu değil.
duygun başkan, mekanı cennet olsun. geçiş başkanıydı. üzerine yorum yapmaya gerek yok.
dursun ozbek. 1. döneminin 6. ayında kendisinden ölesiye nefret etmeyen var mıydı? yiğeninden, kardeşinden, nazifoğlundan? üzerine yorum bile yapmıyorum. bir tarafta özbek proje yapacak diyenler diğer tarafta kabe'de bile özbek istifa diyen insanlar. neler gördük neler.
mustafa cengiz. 2019'un mart'ında liseli çoluk çocuğun adres bilgileri ve yüzleri ifşalanıyordu. galatasaray belki de ilk kez bu kadar bölünmüştü şahıslar üzerinde. cengizciler ve statükocular. ultraslan alenen saf tutmuştu baya lise ile kafa kafaya gelmişti. o sezon şampiyon olduk ama nasıl olduk. ibrasizligin saniyesinde düşen hamamcıoğlu haberleri, ibrasizligin bozulmasi. 2020 pandemide gelen başarısızlık, falcao faciası. 2021'de çalınan sampiyonlugumuz, abdurrahim albayrak'in etkisiz kalması, yediğimiz çalımlar, hocanın malatya maçı sonrası iceriyle de savaştık demesi. bugün bu davada hala ikiye ayrılan, hocacılar ve cengizciler var.
burak elmas, hahahah neyse sadece gulesim geldi. geçiyorum.
son olarak yeniden dursun özbek. dursun özbek konusunda ne diyebilirim ki. ilk döneminde küfür kıyamet giden adam, bugün 2 senenin sonunda ağa paşa. kimin sayesinde? senin sayende. senin sayende sevgili erden timur. yazı da varmak istediğim nokta burasıydı aslında. o yüzden uzun kısa bir şekilde başkanların ve yancılarının üzerinden geçtim. dursun ozbek'in ikinci döneminde başkan yorumu yapmıyorum çünkü özbek özelinde konuşulacak bir şey yok. mesele sensin, sen. bundan 10 sene sonra kimse 23. ve 24. şampiyonluğu özbek ile aldık demeyecek. herkes erden timur diyecek. icardi'yi torreira'yi getirdi küme düşmenin eşiğinde olan takımı şampiyon yaptı diyecek. belki insanlar çocuklarına senin adını koyacak. sana duyulan teveccüh bu seviyede. insanlar sana tapıyor başkan. şaka değil gerçekten, mesela ben. mehdiyim desen belki peşinden gelecek 30 milyon insan var.
bu insanları üzmeye, yönetim ve statüko içindeki üç beş çapulcuya mahal vermeye hakkın yok başkan. galatasaray, el oglunda gorup ozendigi, ekmek bandigi yöneticiye ilk kez kavuştu seninle. belki sen örnek olacaksın, yeni yeni erden timurlar çıkacak, insanlar hem cebinden hem ömründen hemde sağlığından verecekler galatasaray'ına. o gün geldiğinde bayrağı devreder, köşene cekilirsin. ama o gün bugün değil. bugün, üst üste gelen 2. şampiyonluğun akabine lige ambargo koyma ve rekabeti iyiden iyiye bitirip "yetmez bize bu kupa, hedef artık uefa" deme günüdür. bunu söylerken önümüzde bayrak taşıyan sen olmalısın.
lütfen kırma bizi, başka ekleyecek bir şeyim yok.
