72
şampiyonluk değil; taraftara "benim bu takıma hakkım helaldir" dedirtecek, heyecan veren kadroları olması gereken şubelerdir.
galatasaray basketbol şubesinin 21-22 sezonunda yaşattığı heyecanı yaşatmak zorunda yönetimler. bu heyecanı yaşatmak çok basit. el oğlu 2-3 dolara eurocup da lisaloları badalonaları tokatlıyorsa, ligde final yapıyorsa sende yapacaksın. şubelerin menajer çiftliğine donmesine müsaade etmeyeceksin. maaşlarını geciktirmeyeceksin. basarisizlari kovacaksın. kovacaksın ki bu şubeler, elindeki paradan maksimum verim alsın. 21-22'de son kararı verme yetkisi olmayan insanlar 2 sezondur şubeyi yönetiyor ve vaziyet ortada. 21-22 sezonunda bütçemiz 2.2 milyon dolardı bu arada bunu da belirteyim.
kadın voleybol mesela, fener-vakıf-eczacıbaşı -bide belki thy, onların bütçesini bilmiyorum- harici tüm takımlarla bütçemiz aynı, biz niye kümede kalma savaşı veriyoruz? niye 0-9 yapan kuzeyboru galibiyetini şampiyon olmuşçasına kutluyoruz? neden o paraya maksimum verim alamıyoruz? kadın basketbola girmiyorum oraya girersem çıkamam, alper durur gibi bir adama kadro dizdirip 4. hafta kovdular adamı, kadro planlamamız o kadar kötü ki 2 tane kıta dışı 4 numaramız var. allah'ım kafayı yersin bugün sessiz sedasız tiffany mitchell ile yollar ayrıldı. kimse niye "bu çöp planlamayı yapan adamla sezona başladınız madem kovacaktınız niye kadroyu o kurdu?" demiyor. ondan sonra bunları söyleyince ofsayte düşüyoruz, ona buna haklı olarak ozenince de galatasaraylılığımız sorgulanıyor. ben bunu yediremiyorum. yedirene de saygı duymuyorum. galatasaray bütün branşlarda zirve kovalaması gereken, en kötü heyecan yaratan bir takım olmalı. yönetim, yetiştirici olacağız dediği hiçbir branşta altyapıdan oyuncu katılması konusunda tesvik etmedi şubelerden sorumlu insanları.
sadece erkek voleybolda iyiyiz o da nispeten, bakın nispeten. 4. olmayız 3. oluruz yani öyle bir iyilik. avrupa'dan bir kupa bekliyorum bu sene o şubede, umarım beklentim boşa çıkmaz.
genel vaziyet bu, hiçbir şubede heyecan yaratmıyor galatasaray. her maçı sinir krizleri geçirerek izliyorum evimde, ben sindiremiyorum. taraftar nasıl sindiriyor merak ediyorum. hatta merak etmiyorum, galatasaray'ın böyle rezil kepaze durumda olmasını sindiren insanlari genişliklerinden ötürü kutluyorum. maşallah, keşke sizin gibi olsaydım.
galatasaray basketbol şubesinin 21-22 sezonunda yaşattığı heyecanı yaşatmak zorunda yönetimler. bu heyecanı yaşatmak çok basit. el oğlu 2-3 dolara eurocup da lisaloları badalonaları tokatlıyorsa, ligde final yapıyorsa sende yapacaksın. şubelerin menajer çiftliğine donmesine müsaade etmeyeceksin. maaşlarını geciktirmeyeceksin. basarisizlari kovacaksın. kovacaksın ki bu şubeler, elindeki paradan maksimum verim alsın. 21-22'de son kararı verme yetkisi olmayan insanlar 2 sezondur şubeyi yönetiyor ve vaziyet ortada. 21-22 sezonunda bütçemiz 2.2 milyon dolardı bu arada bunu da belirteyim.
kadın voleybol mesela, fener-vakıf-eczacıbaşı -bide belki thy, onların bütçesini bilmiyorum- harici tüm takımlarla bütçemiz aynı, biz niye kümede kalma savaşı veriyoruz? niye 0-9 yapan kuzeyboru galibiyetini şampiyon olmuşçasına kutluyoruz? neden o paraya maksimum verim alamıyoruz? kadın basketbola girmiyorum oraya girersem çıkamam, alper durur gibi bir adama kadro dizdirip 4. hafta kovdular adamı, kadro planlamamız o kadar kötü ki 2 tane kıta dışı 4 numaramız var. allah'ım kafayı yersin bugün sessiz sedasız tiffany mitchell ile yollar ayrıldı. kimse niye "bu çöp planlamayı yapan adamla sezona başladınız madem kovacaktınız niye kadroyu o kurdu?" demiyor. ondan sonra bunları söyleyince ofsayte düşüyoruz, ona buna haklı olarak ozenince de galatasaraylılığımız sorgulanıyor. ben bunu yediremiyorum. yedirene de saygı duymuyorum. galatasaray bütün branşlarda zirve kovalaması gereken, en kötü heyecan yaratan bir takım olmalı. yönetim, yetiştirici olacağız dediği hiçbir branşta altyapıdan oyuncu katılması konusunda tesvik etmedi şubelerden sorumlu insanları.
sadece erkek voleybolda iyiyiz o da nispeten, bakın nispeten. 4. olmayız 3. oluruz yani öyle bir iyilik. avrupa'dan bir kupa bekliyorum bu sene o şubede, umarım beklentim boşa çıkmaz.
genel vaziyet bu, hiçbir şubede heyecan yaratmıyor galatasaray. her maçı sinir krizleri geçirerek izliyorum evimde, ben sindiremiyorum. taraftar nasıl sindiriyor merak ediyorum. hatta merak etmiyorum, galatasaray'ın böyle rezil kepaze durumda olmasını sindiren insanlari genişliklerinden ötürü kutluyorum. maşallah, keşke sizin gibi olsaydım.