474
güzel bir sonbahar gününde tekrardan aklıma düşmüş efsanevi futbolcu. endüstriyelleşen futbol henry gibi sokaktan gelmiş ve oynadığı topa sokağı entegre etmiş futbolcuları öğüttü. betonun üstünde çalım atmayı öğrenmiş, savaşmayı öğrenmiş bu tür topçular yeşil sahalarda delicesine dribbling yapar, tekmelerden etkilenmez, sallanır ama yıkılmazdı. bu tür futbolcular yerini en ufak müdahalede alaşağı olanlara bıraktı maalesef.
aynı bugünkü gibi yağmurlu sonbahar günlerinde, londra'nın gri ikliminde henüz emirates stadyumu'nun yapılmadığı, "home of the football" olarak anılan highburry'deki efsane arsenal stadyumu'nda sol kanatta buluştuğu topu içeri çekip ayak içiyle uzak köşeye klas bir plase golü bıraktıktan sonra içlik giydiği kollarını kaldırıp boyunluğunun üstünden sigara dumanı gibi soğuk hava üfleyip tempolu koşarak poker face bir ifadeyle coolca golünü kutlayan bir efsaneydi thierry henry.
aynı bugünkü gibi yağmurlu sonbahar günlerinde, londra'nın gri ikliminde henüz emirates stadyumu'nun yapılmadığı, "home of the football" olarak anılan highburry'deki efsane arsenal stadyumu'nda sol kanatta buluştuğu topu içeri çekip ayak içiyle uzak köşeye klas bir plase golü bıraktıktan sonra içlik giydiği kollarını kaldırıp boyunluğunun üstünden sigara dumanı gibi soğuk hava üfleyip tempolu koşarak poker face bir ifadeyle coolca golünü kutlayan bir efsaneydi thierry henry.
