520
sezon başından beri en çok eleştirdiğim, bizim takımda görmek istemediğim oyunculardan biriydi mustafa sarp.
"bu adam bizde iş yapmaz abi, çok basit oyuncu hocam, al gülüm ver gülüm hacı, hiç kapasite yok hafız" gibi cümlelerle yerden yere vururdum kendisini.* taa ki 25 ekim 2009 fenerbahçe galatasaray maçına kadar..
o maçta ne mi oldu? çok şeyler beklediğimiz, çok güvendiğimiz, gerçek galatasaraylı dediğimiz oyunculardan çok daha galatasaraylı gibi oynadı, yüreğini ortaya koydu mustafa sarp. tamam yetenek ve kapasite konusunda biraz sınırlı ama en azından sahada savaşan belki de tek oyuncumuzdu. işte o günden sonra ben de önyargılarımı kırdım ve mustafa sarp'a büyük bir saygı duymaya başladım.
25 ekim 2009 fenerbahçe galatasaray maçından sonra oynanan çoğu maçta yine takımın en ruhlu oyuncularından biriydi. yeri geldi ciğerlerini yırttı, yeri geldi hırsından formasını..* o bizler için kutsal formayı yırtmasını kesinlikle tasvip etmiyorum yanlış anlaşılmasın, benim burda vurgulamak istediğim kazanma hırsı ve kaybetmeye olan tahammülsüzlüğüdür.
arda gibi asistler veya kewell gibi harika vuruşlar yapamadı belki ama yine de orta sahanın en dirençli oyuncularından oldu her zaman. son bir kaç maçtır eski performansından uzak, lakin bu da takımın son dönemdeki düşüşü ve sezonun sonuna doğru oluşan fiziksel yorgunluktan kaynaklanıyor. siz de takdir edersiniz ki galatasaray'da bu sene en çok forma giyenlerden biri de mustafa sarp'tır, hatta dakika olarak sahada en çok kalandır belki de..*
bir diğer beğendiğim özelliği ise maçlardan sonra yaptığı açıklamaları.. türkiye'de iki kelimeyi bir araya getiremeyen, getirdiği zaman mantıklı cümleler kuramayan bu kadar çok oyuncu varken aslen diyarbakırlı olan mustafa sarp, maç sonu konuşmalarında örnek gösterilebilecek bir isimdir bence. gayet mantıklı ve düzgün konuşur.
örneğin "ben ingiltere premier ligi'ni izlerken futbolculuğumdan utanıyorum" diyebilecek kadar dobra bir adamdır. kaç futbolcu bu kadar dürüstçe ve açık bir özeleştiri yapabilir ki allah aşkına? bizdeki* futbolcuların çoğu hiç bir zaman özeleştiri yapmaz, hatayı hep başka yerlerde arar, başkalarının üzerine atarlar. bıktık artık bu futbolcu modellerinden..
dediğim gibi yetenek ve kapasite bakımından galatasaray'ın oyuncusu olmayabilir mustafa sarp ama sahada bir mücadele ruhundan bahsediliyorsa bana göre bu sezon, bu ruhu en çok taşıyan oyuncumuzdur. ayrıca mantalite ve kafa olgunluğu bakımından takımda başı çeken oyunculardandır.
işte ben bu sebeplerden dolayı seviyorum mustafa sarp'ı..
şayet sezon sonu gönderilirse üzülürüm ama çok da eleştiremem bu kararı. sadece mücadele, hırs ve mantaliteyle olmuyo galatasaray'da ne yazık ki bazı şeyler.. yine de bence en azından iyi bir yedek olarak bulunabilir gelecek sezonki kadromuzda.
gönderilirse de galatasaray'da formasının hakkını elinden geldiğince vermeye çalışan, iyi hatırlayacağım bir futbolcu olarak kalacaktır hep..
"bu adam bizde iş yapmaz abi, çok basit oyuncu hocam, al gülüm ver gülüm hacı, hiç kapasite yok hafız" gibi cümlelerle yerden yere vururdum kendisini.* taa ki 25 ekim 2009 fenerbahçe galatasaray maçına kadar..
o maçta ne mi oldu? çok şeyler beklediğimiz, çok güvendiğimiz, gerçek galatasaraylı dediğimiz oyunculardan çok daha galatasaraylı gibi oynadı, yüreğini ortaya koydu mustafa sarp. tamam yetenek ve kapasite konusunda biraz sınırlı ama en azından sahada savaşan belki de tek oyuncumuzdu. işte o günden sonra ben de önyargılarımı kırdım ve mustafa sarp'a büyük bir saygı duymaya başladım.
25 ekim 2009 fenerbahçe galatasaray maçından sonra oynanan çoğu maçta yine takımın en ruhlu oyuncularından biriydi. yeri geldi ciğerlerini yırttı, yeri geldi hırsından formasını..* o bizler için kutsal formayı yırtmasını kesinlikle tasvip etmiyorum yanlış anlaşılmasın, benim burda vurgulamak istediğim kazanma hırsı ve kaybetmeye olan tahammülsüzlüğüdür.
arda gibi asistler veya kewell gibi harika vuruşlar yapamadı belki ama yine de orta sahanın en dirençli oyuncularından oldu her zaman. son bir kaç maçtır eski performansından uzak, lakin bu da takımın son dönemdeki düşüşü ve sezonun sonuna doğru oluşan fiziksel yorgunluktan kaynaklanıyor. siz de takdir edersiniz ki galatasaray'da bu sene en çok forma giyenlerden biri de mustafa sarp'tır, hatta dakika olarak sahada en çok kalandır belki de..*
bir diğer beğendiğim özelliği ise maçlardan sonra yaptığı açıklamaları.. türkiye'de iki kelimeyi bir araya getiremeyen, getirdiği zaman mantıklı cümleler kuramayan bu kadar çok oyuncu varken aslen diyarbakırlı olan mustafa sarp, maç sonu konuşmalarında örnek gösterilebilecek bir isimdir bence. gayet mantıklı ve düzgün konuşur.
örneğin "ben ingiltere premier ligi'ni izlerken futbolculuğumdan utanıyorum" diyebilecek kadar dobra bir adamdır. kaç futbolcu bu kadar dürüstçe ve açık bir özeleştiri yapabilir ki allah aşkına? bizdeki* futbolcuların çoğu hiç bir zaman özeleştiri yapmaz, hatayı hep başka yerlerde arar, başkalarının üzerine atarlar. bıktık artık bu futbolcu modellerinden..
dediğim gibi yetenek ve kapasite bakımından galatasaray'ın oyuncusu olmayabilir mustafa sarp ama sahada bir mücadele ruhundan bahsediliyorsa bana göre bu sezon, bu ruhu en çok taşıyan oyuncumuzdur. ayrıca mantalite ve kafa olgunluğu bakımından takımda başı çeken oyunculardandır.
işte ben bu sebeplerden dolayı seviyorum mustafa sarp'ı..
şayet sezon sonu gönderilirse üzülürüm ama çok da eleştiremem bu kararı. sadece mücadele, hırs ve mantaliteyle olmuyo galatasaray'da ne yazık ki bazı şeyler.. yine de bence en azından iyi bir yedek olarak bulunabilir gelecek sezonki kadromuzda.
gönderilirse de galatasaray'da formasının hakkını elinden geldiğince vermeye çalışan, iyi hatırlayacağım bir futbolcu olarak kalacaktır hep..
