• 400
    bu felakette halamın çocukları ve bazı arkadaşlarımı kaybettim. belki bir kahramanmaraşlı olarak acısı en az olan kişilerden biriyim. hiç unutmuyorum yaşananları yaşadıklarımı ama hatırlamamak için bastırıyorum sadece duygularımı. ancak en ufak bir hatırlatma da burnumun kemikleri sızlıyor be sözlük günlerce içimize çektiğimiz enkaz altındakilerin kokuları geliyor burnuma. gözlerimden akan yaşları inanın tutamıyorum daha bir farklı akıyor artık sanki önceden yaşlar süzülürdü ama şimdi musluktan akar gibi hızla hareket ediyorlar. durduk yere yine önüme gelen bir video veya görsel nedeniyle yitip giden on binlerce insanımız için ağladım dua ettim bir iki şey söylemek istedim.
    bu arada en başta dediğim gibi acısı en az olan insanlardan biriyim çok şükür annem babam kardeşlerim eşim çocuğum hepsi sağlıklılar dostlarım iyi durumdalar ama ben yaşadığım bir kaç kayıpta bu hallere geldiysem diğerlerini düşünemiyorum bu arada inanın soramıyoruz birbirimize ne hissediyorsun diye tıpkı enkazın önünde ceset torbasına koyduğu yakınına üzülen kişiye başın sağolsun bile diyemediğimiz gibi.
    işin siyasi boyutundan dolayı yemediğimiz lafta kalmadı ama oralarda yaşayan insanların derdi başka tercihlerinin kendilerince makul gerekçeleri var ki bu gerekçelerinde bence haklılar (konvoy mevzusu saçmalıktan ve aptallıktan başka bir şey değil). ancak her ne olursa olsun tercihlerinden ötürü ölmüş bitmiş her şeyini kaybetmiş insanlara çok ağır şeyler söylediler be sözlük.
    kusura bakmayın birazcık içimi dökmek istedim içimden geçenleri de anlatamadım çünkü ben yazabilmeyi çok becerebilen biri değilimdir.
App Store'dan indirin Google Play'den alın