2501
euro 2008'in bitiminden beri tam bağlılık hissedemediğim milli takımdır. 2014 itibariyle bağlılık namına kalan son kırıntılar da yok oldu gitti.
attığı bir gole üstümü başımı parçalarcasına gibi sevindiğim en son maç almanya* maçıydı. euro 2016'daki çek cumhuriyeti* maçında atılan gollerde hiç o tarz bir sevinç yaşamamıştım mesela.
bosna hersek* maçı sonrası euro 2008'e gitmeyi garantilediğimizde aşırı mutlu olmuştum. izlanda maçları** sonrası euro 2016 ve euro 2020'ye gitmeye hak kazandığımızda genel bir mutluluk hissetmemiştim.
isviçre* maçında elenip 2006 fifa dünya kupası'na gidemediğimizde kahrolmuştum. portekiz'e* elenip 2022 fifa dünya kupası'na gidemediğimizde umrumda bile olmadı.
malta* gibi düşük profilli bir takım ile berabere kaldığımızda acayip canım sıkılmış, ülke bile bu nasıl iştir diye kabullenememişti. faroe adaları* gibi daha düşük bir profilli takıma yenildiğimizde normal karşıladım, ülkede de takım yönetimi değiştirecek çapta herhangi bir tepki verilmedi.
eski milli maçlarda tribünleri dolduran taraftar profili, milli takımı kendi taraftarı olduğu kulüpler gibi sahiplenir, boğazını yırtarcasına desteklerdi. şimdiki iç sahada oynanan milli maçlarda tribünlere baktığım zaman, ilgili siyasi partinin mitingini izliyormuş gibi hissediyorum.
eskiden milli maçları 1 ay öncesinden heyecanla beklerdim, şimdi oynanacak milli maçların tarihlerini bile bilmiyorum.
"o kulüpten adam aldın bu kulüpten almadın" şeklinde kadro tartışmaları eskiden de olurdu ama bugünkü gibi kutuplaşmış derecede değildi ve bir kişinin milli takımı şartlı desteklemesine sebep olmazdı.
2002 fifa dünya kupası ve euro 2008 zamanında bestelenen şarkıları ve çekilen en basit reklamları bile bugün özlemle hatırlıyoruz mesela. şu an bestelenen şarkılar ve çekilen reklamların hepsi rezalet ötesi olduğu gibi akılda kalıcı da değil.
ülkenin kalitesi her anlamda geriye gittikçe ve siyaset de sporun içine doğrudan dahil oldukça, bu ülkemizin milli takımına da doğal olarak yansıdı. euro 2024'e de katılmayı garantilesek, o eski birlik beraberliğin ve görece de olsa vizyonun bir daha geri döneceğini zannetmiyorum.
attığı bir gole üstümü başımı parçalarcasına gibi sevindiğim en son maç almanya* maçıydı. euro 2016'daki çek cumhuriyeti* maçında atılan gollerde hiç o tarz bir sevinç yaşamamıştım mesela.
bosna hersek* maçı sonrası euro 2008'e gitmeyi garantilediğimizde aşırı mutlu olmuştum. izlanda maçları** sonrası euro 2016 ve euro 2020'ye gitmeye hak kazandığımızda genel bir mutluluk hissetmemiştim.
isviçre* maçında elenip 2006 fifa dünya kupası'na gidemediğimizde kahrolmuştum. portekiz'e* elenip 2022 fifa dünya kupası'na gidemediğimizde umrumda bile olmadı.
malta* gibi düşük profilli bir takım ile berabere kaldığımızda acayip canım sıkılmış, ülke bile bu nasıl iştir diye kabullenememişti. faroe adaları* gibi daha düşük bir profilli takıma yenildiğimizde normal karşıladım, ülkede de takım yönetimi değiştirecek çapta herhangi bir tepki verilmedi.
eski milli maçlarda tribünleri dolduran taraftar profili, milli takımı kendi taraftarı olduğu kulüpler gibi sahiplenir, boğazını yırtarcasına desteklerdi. şimdiki iç sahada oynanan milli maçlarda tribünlere baktığım zaman, ilgili siyasi partinin mitingini izliyormuş gibi hissediyorum.
eskiden milli maçları 1 ay öncesinden heyecanla beklerdim, şimdi oynanacak milli maçların tarihlerini bile bilmiyorum.
"o kulüpten adam aldın bu kulüpten almadın" şeklinde kadro tartışmaları eskiden de olurdu ama bugünkü gibi kutuplaşmış derecede değildi ve bir kişinin milli takımı şartlı desteklemesine sebep olmazdı.
2002 fifa dünya kupası ve euro 2008 zamanında bestelenen şarkıları ve çekilen en basit reklamları bile bugün özlemle hatırlıyoruz mesela. şu an bestelenen şarkılar ve çekilen reklamların hepsi rezalet ötesi olduğu gibi akılda kalıcı da değil.
ülkenin kalitesi her anlamda geriye gittikçe ve siyaset de sporun içine doğrudan dahil oldukça, bu ülkemizin milli takımına da doğal olarak yansıdı. euro 2024'e de katılmayı garantilesek, o eski birlik beraberliğin ve görece de olsa vizyonun bir daha geri döneceğini zannetmiyorum.
