71
bu ülke topraklarında bir spor kulübü kurarken mümkün olabilecek en vatanperver felsefedir. düşündükçe makyajı akan afilli şeylerin aksine düşündükçe derinlik ve hayranlık artıyor.
en baştan bakalım. kulübün kuruluş tarihi 1905. artık “hasta adam” diye nitelenen imparatorluğumuza ömür lotosu oynanan dönem. ali sami bey ve arkadaşları yaptıklarıyla adeta diyor ki; “bu hasta adam ayağa kalkacak. vatan kurtulacak. sonra bizim kurduğumuz bu oluşum bu vatanın bağrından çıkıp yabancı takımları darma dağın edecek.” ali sami bey ve arkadaşlarının içinden geldiği kültürle vatanın kurtarıcısı büyük komutanın kesişiminde tevfik fikret olması çok şeyi anlatıyor aslında. bu kulüp kurulurken ortaya konan inanç ile mustafa kemal paşa’yı ödünç takım elbiseyle sivas’a götüren inanç aynıdır çünkü.
yine diyorlar ki “milletiniz bu sporda yer alacak. yabancıları yenerek bayrağımızı dalgalandıracak.” bakın sınır yok dikkat ederseniz. bugünün şartlarıyla örnek vereceksek yunanistan 3. liginden bir takım da gelse prime barça da gelse tek hayal var; “türk takımı galatasaray yabancı rakibini mağlup etti.” dedirtmek. “vizyon farkı” diyoruz ya. kızmayın rakiplere bizim vizyon taa köklerden.
bir çok hatırat ve kitapta görülür ki kuruluş yıllarımız aslında hüzünlü zamanlardır. bir dönem avrupa’nın içlerine kadar giren osmanlı yavaş yavaş duraklamış sonra da hızlanarak avrupa’da topraklarını yitirmete başlamış. buhun hüznü tüm topluma çökmekle kalmamış, geri çekilmemiz balkanlara da sıçradıkça bölgedeki soydaşlarımızın yaşadığı zorluklar, göçler vs acı doludur. 1912 balkan harbi sonrası atatürk’ün muhterem annesi zübeyde hanım’ı uzun arayışlar sonrası istanbul’da yüzüğünden tanıdığı anlatılır. 1905 yaşananların ve yaklaşmakta olan bu felaketlerin seslerinin de işitildiği bir dönemdir. işte galatasaray’ın bu felsefesi “biz var olacağız ve bu denli sevdiğiniz sporda size milletimizin gücünü göstererek bu alanda milletimizi size karşı gururlandıracağız” demektir.
100 küsür sene sonra; bu felsefeyle kurulmuş, cumhuriyete fikir önderliği etmiş, dünya’nın en vatanperver amaçlarından biri için kurulmuş aziz bir camiaya kalkıp feto falan diyenler türedi. üstelik rakiplerde koltuk kazanmış insanlar falan konuşuyor. kusura bakmayın ya da bakın ama komik bile değilsiniz. atatürk’ün “muasır medeniyetler seviyesinin ötesi” hedefini sporda uygulayarak uefa başkanını bile galatasaraylı yapacak kadar elinde türk bayrağı ile avrupa’yı sarsan bir kulübe bu laflar sadece edeni zayıf gösterir. tarihimize zaten toz konduramazsınız.
galatasaray’ın temel felsefesi değil, var oluş sebebidir. avrupa’da türkiye’nin en büyük markası olmamızın da temelidir. sindiremedikçe çıldıranlar var. siz çıldırmaya biz galatasaray olmaya devam edeceğiz.
çünkü cimbom başı dik yürür.
çünkü dün olamadığınız gibi bugün de yarın da hiç biriniz galatasaray olamayacaksınız.
en baştan bakalım. kulübün kuruluş tarihi 1905. artık “hasta adam” diye nitelenen imparatorluğumuza ömür lotosu oynanan dönem. ali sami bey ve arkadaşları yaptıklarıyla adeta diyor ki; “bu hasta adam ayağa kalkacak. vatan kurtulacak. sonra bizim kurduğumuz bu oluşum bu vatanın bağrından çıkıp yabancı takımları darma dağın edecek.” ali sami bey ve arkadaşlarının içinden geldiği kültürle vatanın kurtarıcısı büyük komutanın kesişiminde tevfik fikret olması çok şeyi anlatıyor aslında. bu kulüp kurulurken ortaya konan inanç ile mustafa kemal paşa’yı ödünç takım elbiseyle sivas’a götüren inanç aynıdır çünkü.
yine diyorlar ki “milletiniz bu sporda yer alacak. yabancıları yenerek bayrağımızı dalgalandıracak.” bakın sınır yok dikkat ederseniz. bugünün şartlarıyla örnek vereceksek yunanistan 3. liginden bir takım da gelse prime barça da gelse tek hayal var; “türk takımı galatasaray yabancı rakibini mağlup etti.” dedirtmek. “vizyon farkı” diyoruz ya. kızmayın rakiplere bizim vizyon taa köklerden.
bir çok hatırat ve kitapta görülür ki kuruluş yıllarımız aslında hüzünlü zamanlardır. bir dönem avrupa’nın içlerine kadar giren osmanlı yavaş yavaş duraklamış sonra da hızlanarak avrupa’da topraklarını yitirmete başlamış. buhun hüznü tüm topluma çökmekle kalmamış, geri çekilmemiz balkanlara da sıçradıkça bölgedeki soydaşlarımızın yaşadığı zorluklar, göçler vs acı doludur. 1912 balkan harbi sonrası atatürk’ün muhterem annesi zübeyde hanım’ı uzun arayışlar sonrası istanbul’da yüzüğünden tanıdığı anlatılır. 1905 yaşananların ve yaklaşmakta olan bu felaketlerin seslerinin de işitildiği bir dönemdir. işte galatasaray’ın bu felsefesi “biz var olacağız ve bu denli sevdiğiniz sporda size milletimizin gücünü göstererek bu alanda milletimizi size karşı gururlandıracağız” demektir.
100 küsür sene sonra; bu felsefeyle kurulmuş, cumhuriyete fikir önderliği etmiş, dünya’nın en vatanperver amaçlarından biri için kurulmuş aziz bir camiaya kalkıp feto falan diyenler türedi. üstelik rakiplerde koltuk kazanmış insanlar falan konuşuyor. kusura bakmayın ya da bakın ama komik bile değilsiniz. atatürk’ün “muasır medeniyetler seviyesinin ötesi” hedefini sporda uygulayarak uefa başkanını bile galatasaraylı yapacak kadar elinde türk bayrağı ile avrupa’yı sarsan bir kulübe bu laflar sadece edeni zayıf gösterir. tarihimize zaten toz konduramazsınız.
galatasaray’ın temel felsefesi değil, var oluş sebebidir. avrupa’da türkiye’nin en büyük markası olmamızın da temelidir. sindiremedikçe çıldıranlar var. siz çıldırmaya biz galatasaray olmaya devam edeceğiz.
çünkü cimbom başı dik yürür.
çünkü dün olamadığınız gibi bugün de yarın da hiç biriniz galatasaray olamayacaksınız.
