682
cumartesimin içine eden maç. “galatasaray kaybedince kalbime krampon yiyor gibi oluyorum” diyen nejat uygur nurlar içinde yatsın, az bile demiş. sabah 09:30 gibi kalktım, yeniden yattım. aklıma bu maç geldi içim sızladı. isteksiz bir kahvaltı sonrası dışarı attık kendimizi. keyif yok tabi.
hanım anladı, sordu: “galatasaray yenildi diye böylesin dimi?”
ben:”ne alakası var hayatım”
halbuki hepimiz biliyoruz, bütün keyifsizliğin sebebi puan kaybı.
şimdi hesaplar başladı tabi kafada. “okan hoca ligin sonunu oynayabilecek mi?” “rotasyona ne gerek vardı?” “mertens be zaman iyileşir?”
bu soru işaretleriyle pazar gününe hazırlanıyorum.
memlekette deprem olmasın, ekonomi düzelsin, bir de galatasaray şampiyon olsun kardeşim. vallahi çok birşey istemiyorum bu hayattan…
hanım anladı, sordu: “galatasaray yenildi diye böylesin dimi?”
ben:”ne alakası var hayatım”
halbuki hepimiz biliyoruz, bütün keyifsizliğin sebebi puan kaybı.
şimdi hesaplar başladı tabi kafada. “okan hoca ligin sonunu oynayabilecek mi?” “rotasyona ne gerek vardı?” “mertens be zaman iyileşir?”
bu soru işaretleriyle pazar gününe hazırlanıyorum.
memlekette deprem olmasın, ekonomi düzelsin, bir de galatasaray şampiyon olsun kardeşim. vallahi çok birşey istemiyorum bu hayattan…