1542
vatnadaşının ciğerini dağlamakta bir dünya markası olan canım ülkem.
yaşım 29, memur çocuğuyum ve doğal olarak bir vatan sevgisiyle büyütüldüm. muhtelif dağlarda yakinen ya da ismen tanıdığım kaç arkadaşım şehit oldu, bombalı saldırılarda dostlarımı kaybettim bu ülkede. buna rağmen sevmeyi bir an olsun bırakmadım ama insanı gerçekten bazı şeylere mecbur bırakıyorlar. 1 seneden biraz uzun bir süre önce göçtüm, son 1-2 aydır yaşadığım ülkede aldığımdan fazla maaşı teklif eden şirketler olmasına rağmen geri dönmek istemiyorum. en ufak bir nefes alma imkanı vermiyor zira ülke insana. allah hepimize sabır versin, ne diyebilirim.
yaşım 29, memur çocuğuyum ve doğal olarak bir vatan sevgisiyle büyütüldüm. muhtelif dağlarda yakinen ya da ismen tanıdığım kaç arkadaşım şehit oldu, bombalı saldırılarda dostlarımı kaybettim bu ülkede. buna rağmen sevmeyi bir an olsun bırakmadım ama insanı gerçekten bazı şeylere mecbur bırakıyorlar. 1 seneden biraz uzun bir süre önce göçtüm, son 1-2 aydır yaşadığım ülkede aldığımdan fazla maaşı teklif eden şirketler olmasına rağmen geri dönmek istemiyorum. en ufak bir nefes alma imkanı vermiyor zira ülke insana. allah hepimize sabır versin, ne diyebilirim.
