1
sorun yaşadığım bir kavram.
objektif olmanın birçok katmanı var. birincisi taraftarın objektif olması gerekir mi, asıl sorun burada başlıyor. twitter, facebook v.b. gibi siteler olmasaydı kesinlikle hayır derdim ancak artık kötü yöneticiler yığınların yazdığı objektif olmayan, salt duyguya dayanan yorumlardan etkilenebiliyor. dolayısıyla taraftarların da şayet sosyal medya kullanıyorsa en azından internet aleminde objektif olması gerekiyor. ama takımına yönelik. buna sonra döneceğim.
ben evinde oturan adamın objektif bir taraftar olması gerektiğine inanmıyorum. futbolu sterilleştirmenin ve duygudan arındırmanın mantığı yok. objektif olmak demek, nesnel olmak ve duyguları işe karıştırmamak demek. peki o zaman, duygular söz konusu değilse neden hepimiz real madrid'i tutmuyoruz? hagi mi galatasaraylı yaptı? uefa kupası mı? "renkler" mi? bu açıklamayı objektif insanlardan aldıktan sonra, yani "duygular temelde işin içine girdi" yanıtını aldıktan sonra objektifliğin mümkünlüğüne dair en fazla karın ağrısı yaratacak açıklamalar alabileceğime inanıyorum.
geldik sanal canı da olan taraftara. bu taraftarlar "takımlarına dair" objektif çıkarımlar yapmak mecburiyetinde. yani lemina çok karizmatik diye 15 milyon euro bağlayalım demek takıma ekonomik yıkım ve sakat bir futbolcu kazandırabilir. ama adam karizmatik, göze hoş gelen futbol oynuyor. işte burada devreye girmeli objektif olmak. takımımızın ekonomik durumu nedir? ligimiz kaç para kazandırır? bizim kasamızda ne var? para riske atılabilecek bir para mı? paranın kaybı bizi ne kadar geriye götürür? veya takım kötü bir dönem geçiriyor. taraftar objektif olmalı. ilk on birden birkaç sakat mı var? işler yolunda giderken olanlardan farklı olan şeyler nedir? kaybın nedenleri saha içinde mi yatıyor, saha dışında mı? ekonomik problemler mi var?
problemleri, eksikleri, riskleri, ihtimalleri nesnel şekilde ele almaktır objektif olmak futbol özelinde. kusura bakmayın ama "trio da iyi program", "lale orta işi hakkıyla yürüttü"*, "arda güler de öyle böyle topçu", "ivan bebek fenerbahçe'ye kurulan küresel komplonun bir neferiydi" gibi yazılar objektif değil. bir kere nesnelliğe uygunlukları bile baştan tartışmalı ama oraya girmiyorum, olay değerlendirme ölçütlerine kadar uzar, manası yok. belki bir başka yazının konusu olur.
hiçbir yanı tutmamak, önyargısız olmak, duyguları işe karıştırmamak evimizde manasız. evimde en büyük torreira. icardi'nin aşkı olayım. bonservisini almak için de gerekirse aslanlı yolu ipotek edin, yapın bir şeyler. ama internet alemine yazıyorsam ve bir etki gücüm varsa, kulübün nefes alış verişinin devam edişini daima göz önünde bulundurarak objektif olmalıyım. bu noktada arda güler övgülerini, ivan bebek hatalıydı söylemlerini, manasız rakip futbolcu değerlendirmelerini objektifliğin futbolda olması gerektiğine inandığım haline eklemleyemiyorum.
objektif olmanın birçok katmanı var. birincisi taraftarın objektif olması gerekir mi, asıl sorun burada başlıyor. twitter, facebook v.b. gibi siteler olmasaydı kesinlikle hayır derdim ancak artık kötü yöneticiler yığınların yazdığı objektif olmayan, salt duyguya dayanan yorumlardan etkilenebiliyor. dolayısıyla taraftarların da şayet sosyal medya kullanıyorsa en azından internet aleminde objektif olması gerekiyor. ama takımına yönelik. buna sonra döneceğim.
ben evinde oturan adamın objektif bir taraftar olması gerektiğine inanmıyorum. futbolu sterilleştirmenin ve duygudan arındırmanın mantığı yok. objektif olmak demek, nesnel olmak ve duyguları işe karıştırmamak demek. peki o zaman, duygular söz konusu değilse neden hepimiz real madrid'i tutmuyoruz? hagi mi galatasaraylı yaptı? uefa kupası mı? "renkler" mi? bu açıklamayı objektif insanlardan aldıktan sonra, yani "duygular temelde işin içine girdi" yanıtını aldıktan sonra objektifliğin mümkünlüğüne dair en fazla karın ağrısı yaratacak açıklamalar alabileceğime inanıyorum.
geldik sanal canı da olan taraftara. bu taraftarlar "takımlarına dair" objektif çıkarımlar yapmak mecburiyetinde. yani lemina çok karizmatik diye 15 milyon euro bağlayalım demek takıma ekonomik yıkım ve sakat bir futbolcu kazandırabilir. ama adam karizmatik, göze hoş gelen futbol oynuyor. işte burada devreye girmeli objektif olmak. takımımızın ekonomik durumu nedir? ligimiz kaç para kazandırır? bizim kasamızda ne var? para riske atılabilecek bir para mı? paranın kaybı bizi ne kadar geriye götürür? veya takım kötü bir dönem geçiriyor. taraftar objektif olmalı. ilk on birden birkaç sakat mı var? işler yolunda giderken olanlardan farklı olan şeyler nedir? kaybın nedenleri saha içinde mi yatıyor, saha dışında mı? ekonomik problemler mi var?
problemleri, eksikleri, riskleri, ihtimalleri nesnel şekilde ele almaktır objektif olmak futbol özelinde. kusura bakmayın ama "trio da iyi program", "lale orta işi hakkıyla yürüttü"*, "arda güler de öyle böyle topçu", "ivan bebek fenerbahçe'ye kurulan küresel komplonun bir neferiydi" gibi yazılar objektif değil. bir kere nesnelliğe uygunlukları bile baştan tartışmalı ama oraya girmiyorum, olay değerlendirme ölçütlerine kadar uzar, manası yok. belki bir başka yazının konusu olur.
hiçbir yanı tutmamak, önyargısız olmak, duyguları işe karıştırmamak evimizde manasız. evimde en büyük torreira. icardi'nin aşkı olayım. bonservisini almak için de gerekirse aslanlı yolu ipotek edin, yapın bir şeyler. ama internet alemine yazıyorsam ve bir etki gücüm varsa, kulübün nefes alış verişinin devam edişini daima göz önünde bulundurarak objektif olmalıyım. bu noktada arda güler övgülerini, ivan bebek hatalıydı söylemlerini, manasız rakip futbolcu değerlendirmelerini objektifliğin futbolda olması gerektiğine inandığım haline eklemleyemiyorum.
