1533
"iyiydi şu ara" denilen dönemde dahi aslında galatasaray için yeteri kadar iyi değildi. ama diyelim ki bazı maçlarda iyi oynadı. bir futbolcu galatasaray'da iki sene içerisinde 30-40 maçta şans bulup, o 30-40 maçın içerisinde 2-3 lig, 2-3 tane hazırlık maçında iyi oynamışsa, o futbolcu aslında iyi değildir. yeterli değildir çünkü bu şu demektir: oğulcan 40 maçın içerisinde toplam 5-6 maç iyi, 30-35 maç da kötü oynamıştır. o 3-5 maça bakılıp, oğulcan (veya bir başkası) "iyi futbolcu aslında" denemez. kötü olduğu 30-35 maça bakılır ve "kötü futbolcu" denilir. galatasaray için yetersiz denilir.
oğulcan çağlayan 2020'de 24 yaşındayken bonservissiz transfer edildiği düşünülürken de çok yanlış ve yetersiz bir transferdi. 2021 yazında bu transfer için 1.2 milyon euro bonservis bedeli ödememiz gerektiği gerçeğiyle yüzleştiğimizde, konu yanlış'tan da öte bir hal aldı. fatih hocanın bu bonservis bedelinin ödenmesine ve oğulcan'a dair cezaya hükmedilmesine "oğulcan takımın bu dönem en iyisiydi, belki de milli takıma alınacaktı" şeklinde tepkisi vardı. hoca hiç kusura bakmasın, bu tamamen yanlışla yüzleşmemek için yapılan bir demagoji. oğulcan hiç bu takımın en iyisi falan olmadı, milli takım'a seçilme vs. gibi tesptilere de gülüp geçilir. kaldı ki fatih hoca ceza durumu ortadan kalktıktan sonra da oğulcan'a şans vermedi, uefa avrupa ligi kadrosuna kalmadı. yani ceza kararından önce de, sonra da, galatasaray'da bulunduğu sürenin tamamında da oğulcan çağlayan kötü bir futbolcuydu. kötü bir futbolcu olduğu için de kötü performans gösterdi. fatih terim almış, domenec torrent almış, okan buruk almış bu gerçeği değiştirmez. futbolcuya bakılır, performansa bakılır. performansa bakılırken de veriler bir bütün olarak ele alınır. 1 hazırlık maçı, 1 lig maçı cımbızla seçilip "oğulcan çok iyi futbolcu, yazık oldu" denmez. geri kalan 30-35 maç görmezden gelinemez.
galatasaray bir futbolcuyu değerlendirirken konuya bu şekilde yaklaşmalı. net olmalı. dış etkenlerden sıyrılıp, tamamen futbolcuya ve performansına odaklanmalı. futbolcuyu transfer eden teknik direktöre duyulan sevgi veya nefret, futbolcuya dair yaklaşımda veya bakış açısında bir kriter haline gelmemeli. futbolcuyu transfer eden teknik direktöre duyulan sevgiden ötürü futbolcunun birkaç maçlık iyi performansı örnek gösterilip, "keşke hikayemiz farklı olsaydı" gibi duygusallıklara girilmemeli. kurum önemli. galatasaray önemli. futbolcu galatasaray için yeterli ise, yola devam edilmeli. değilse, gönderilmeli. bugün yeterli olan futbolcu, yarın başka sebeplerden (yaşam tarzı, ilerleyen yaş, fizik kalite vs.) ötürü yetersiz hale geldiyse (selçuk, sabri, sneijder vs.); yetersizliğin farkına varıldığı an, teşekkür edilip yollar ayrımalı. bu kadar basit. bunun ayıbı yok.
oğulcan çağlayan 2020'de 24 yaşındayken bonservissiz transfer edildiği düşünülürken de çok yanlış ve yetersiz bir transferdi. 2021 yazında bu transfer için 1.2 milyon euro bonservis bedeli ödememiz gerektiği gerçeğiyle yüzleştiğimizde, konu yanlış'tan da öte bir hal aldı. fatih hocanın bu bonservis bedelinin ödenmesine ve oğulcan'a dair cezaya hükmedilmesine "oğulcan takımın bu dönem en iyisiydi, belki de milli takıma alınacaktı" şeklinde tepkisi vardı. hoca hiç kusura bakmasın, bu tamamen yanlışla yüzleşmemek için yapılan bir demagoji. oğulcan hiç bu takımın en iyisi falan olmadı, milli takım'a seçilme vs. gibi tesptilere de gülüp geçilir. kaldı ki fatih hoca ceza durumu ortadan kalktıktan sonra da oğulcan'a şans vermedi, uefa avrupa ligi kadrosuna kalmadı. yani ceza kararından önce de, sonra da, galatasaray'da bulunduğu sürenin tamamında da oğulcan çağlayan kötü bir futbolcuydu. kötü bir futbolcu olduğu için de kötü performans gösterdi. fatih terim almış, domenec torrent almış, okan buruk almış bu gerçeği değiştirmez. futbolcuya bakılır, performansa bakılır. performansa bakılırken de veriler bir bütün olarak ele alınır. 1 hazırlık maçı, 1 lig maçı cımbızla seçilip "oğulcan çok iyi futbolcu, yazık oldu" denmez. geri kalan 30-35 maç görmezden gelinemez.
galatasaray bir futbolcuyu değerlendirirken konuya bu şekilde yaklaşmalı. net olmalı. dış etkenlerden sıyrılıp, tamamen futbolcuya ve performansına odaklanmalı. futbolcuyu transfer eden teknik direktöre duyulan sevgi veya nefret, futbolcuya dair yaklaşımda veya bakış açısında bir kriter haline gelmemeli. futbolcuyu transfer eden teknik direktöre duyulan sevgiden ötürü futbolcunun birkaç maçlık iyi performansı örnek gösterilip, "keşke hikayemiz farklı olsaydı" gibi duygusallıklara girilmemeli. kurum önemli. galatasaray önemli. futbolcu galatasaray için yeterli ise, yola devam edilmeli. değilse, gönderilmeli. bugün yeterli olan futbolcu, yarın başka sebeplerden (yaşam tarzı, ilerleyen yaş, fizik kalite vs.) ötürü yetersiz hale geldiyse (selçuk, sabri, sneijder vs.); yetersizliğin farkına varıldığı an, teşekkür edilip yollar ayrımalı. bu kadar basit. bunun ayıbı yok.
