6292
2022/2023 sezonunun başından beri anlatmaya çalıştığım ama çevremdeki galatasaraylı arkadaşlarım dahil kimseye kabul ettiremediğim gerçeği yavaş yavaş yaşamaya başlayan takım: fenerbahçe, üst üste bol gollü galibiyetler alırken oyununun gelebileceği en üst seviyedeydi. bu savunma kurgusu ve oyuncularla ondan fazlasını vermesi mümkün değildi. o ise rennes ayarında bir takım geldi mi içeride 3 yiyordu; evet, 3 de atıyordu ama yiyordu ve her zaman atamazsınız. hele santraforunuz valencia gibi bu sezon olağandışı bir performans sergileyen, muhtemelen sezon içinde golcülük performansı dalgalanacak bir oyuncuysa.
ikinci bir husus, fenerbahçe'nin zaaflarının çok net oluşuydu. şimdi, bizim zaaflarımız net değil mi? değil. galatasaray'ı çözmek daha zor. belki galatasaray'ın ana planı fenerbahçe kadar dominant değil ama fenerbahçe'ye karşı tek bir şey yapmak adamların oyununu allak bullak ediyor: baskıyı kırmak. kimi takımlar fenerbahçe'nin baskısını kırabilecek oyun alışkanlığından ve taktik disiplinden yoksun. ama kırabilen de kırıyor işte. trabzonspor, ümraniyespor ve kaybetmesine karşın fenerbahçe'ye karşı birçok pozisyon bulan adana demirspor ve sivasspor bunu gösterdi. aynı şekilde beşiktaş da fenerbahçe'yi kilitlemeyi aslında başarmıştı.
üçüncü konu ise fenerbahçe'nin fizik durumuydu. fenerbahçe sezonu çok erken açtı ve bunun meyvelerini topladı. milli takım arasının onlara iyi geleceği düşünülse de resmi maç oynamakla hazırlık kampı arasında dağlar gibi fark vardır. yoksa yazın herkes maç yaptı ama fenerbahçe resmi maçlar yaptı; sadece kampa erken başlamadı, erken maçlar da yaptı.
bu demek değil ki fenerbahçe güçsüz... bizimle beraber şampiyonluğun en büyük adayı fenerbahçe. belki de şampiyon olurlar. fakat hep anlatıldığının aksine çok güçlü, türkiye'de görülmemiş, acayip bir oyunları yok. tek bir oyunları var ve onu bozduğunuz an fenerbahçe, geçen seneki fenerbahçe'den bile daha geriye düşüyor. pozisyon üretemediği gibi hantal ve sakar savunmacılarıyla bir dolu pozisyon veriyor.
ikinci bir husus, fenerbahçe'nin zaaflarının çok net oluşuydu. şimdi, bizim zaaflarımız net değil mi? değil. galatasaray'ı çözmek daha zor. belki galatasaray'ın ana planı fenerbahçe kadar dominant değil ama fenerbahçe'ye karşı tek bir şey yapmak adamların oyununu allak bullak ediyor: baskıyı kırmak. kimi takımlar fenerbahçe'nin baskısını kırabilecek oyun alışkanlığından ve taktik disiplinden yoksun. ama kırabilen de kırıyor işte. trabzonspor, ümraniyespor ve kaybetmesine karşın fenerbahçe'ye karşı birçok pozisyon bulan adana demirspor ve sivasspor bunu gösterdi. aynı şekilde beşiktaş da fenerbahçe'yi kilitlemeyi aslında başarmıştı.
üçüncü konu ise fenerbahçe'nin fizik durumuydu. fenerbahçe sezonu çok erken açtı ve bunun meyvelerini topladı. milli takım arasının onlara iyi geleceği düşünülse de resmi maç oynamakla hazırlık kampı arasında dağlar gibi fark vardır. yoksa yazın herkes maç yaptı ama fenerbahçe resmi maçlar yaptı; sadece kampa erken başlamadı, erken maçlar da yaptı.
bu demek değil ki fenerbahçe güçsüz... bizimle beraber şampiyonluğun en büyük adayı fenerbahçe. belki de şampiyon olurlar. fakat hep anlatıldığının aksine çok güçlü, türkiye'de görülmemiş, acayip bir oyunları yok. tek bir oyunları var ve onu bozduğunuz an fenerbahçe, geçen seneki fenerbahçe'den bile daha geriye düşüyor. pozisyon üretemediği gibi hantal ve sakar savunmacılarıyla bir dolu pozisyon veriyor.
