12719
felipe melo'yu juventus'tan iki kez kiraladık, 2011 ve 2012 yıllarında. iki sezon kiralık olarak formamızı giydi. 2013'te de bonservisini aldık. iki sezon da bonservisli futbolcumuz olarak formamızı taşıdı. eylül 2015'te de kendisini ınter'e sattık. melo'nun formamızı giydiği 4 yıllık süreçte üç kez şampiyon olduk, bir kez de ikinci olduk. melo-selçuk ikilisinin baskın, dominant figürü melo'ydu, orta sahanın temel taşı kendisiydi. bizim melo'yla şampiyon olduğumuz üç senede orta sahasının merkez taşı emre belözoğlu olan fenerbahçe hep 2. oldu; bir kez de onlar emre liderliğinde ligi bizim üstümüzde bitirdi ve biz melo'yla 2. olduk. bu 4 yıllık süreçte şampiyonlar ligine direkt katılım hakkını elden taraf ise hep galatasaray'dı.
2011-2015 arası galatasaray ve fenerbahçe özelinde bunlar olurken, beşiktaş 2013 yazında atiba'yı transfer etti. melo bizde, emre fener'de iken; atiba'lı beşiktaş'ın esamesi okunmadı. atiba-oğuzhan ikilisi 2013-2015 arası kupa göremedi. ne zaman (2015) biz melo'yu ınter'e sattık, fenerbahçe de emre'yi başakşehir'e bıraktı; atiba'lı beşiktaş'ın dönemi başladı. atiba 2015 yazında şenol güneş'in "kalsa da olur kalmasa da" dediği bir oyuncuyken, beşiktaş'ın 2016 ve 2017 yıllarındaki şampiyonluklarında en önemli figürlerden biri oldu. çünkü bizde melo yoktu. ne tesadaftür ki, 2016'da ve özellikle 2017'de başakşehir atiba'lı beşiktaş'ı çok zorladı. çünkü emre belözoğlu oradaydı. bizim melo'suz geçirdiğimiz iki yıl atiba'lı beşiktaş'a muhteşem bir fırsat yarattı ve onlar da bu fırsatı iyi değerlendirdi. ne zamana kadar? bizim ağustos 2017'de manchester city'den fernando'yu transfer etmemize kadar. sonraki iki yıl yine bizim şampiyon olmamız şeklinde geçti. beşiktaş'ın serisini sonlandırdık.
melo özeline dönerek entry'imi bitireyim. beşiktaşlıların bir atiba-melo karşılaştırması oluyor girdiğim arkadaş ortamlarında ve melo nefretlerinden dolayı bu tartışmada atiba'nın çok üstün olduğunu düşünüyorlar. melo'nun kariyerinde juventus ve ınter olduğunu, atiba'nın ise görüp görebildiği en büyük takımın beşiktaş olduğunu söylemeye gerek duymadan; iki futbolcunun da istanbul'da olduğu 2013-2014 ve 2014-2015 sezonlarında beşiktaş'a neler yaptığımızı anlatarak, kendilerini zor da olsa susturuyorum. ama bir konuda doğruyu yapan taraf onlar. atiba'nın beşiktaş'a transfer olduğu yılla bizim melo'nun bonservisini aldığımız yıl aynı (2013). atiba şubat 1983, melo haziran 1983 doğumlu. biz belki de son 10 yıldaki en yanlış kararımıza imza atarak melo'yu 2015 yılında inter'e sattık. bonservisiyle kadromuzda sadece iki yıl tutabildik. atiba ise hala beşiktaş'ta, neredeyse 40 yaşına da geldi. 2015-2022 arası, yani melo sonrası süreçte bizim iki şampiyonluğumuz var. beşiktaş'ın ise üç. biz 2015'te melo'yla devam etseydik, beşiktaş çok büyük ihtimalle 2016 ve 2017 şampiyonluklarını göremezdi. bizim de son 7 sezondaki şampiyonluk sayısımız 2 ile sınırlı kalmazdı. fernando, seri, lemina ve bugün de lucas torreira. hepsinin kariyerlerine saygı duyuyorum hatta torreira yabancı futbolcu transferlerimiz arasında en beğendiğim ve en doğru bulduğum isim (açık ara). ama melo başkaydı. melo'nun en bitik, en hazırlıksız hali dahi 2015 sonrası süreçte bize yeterdi. şampiyonluk sayılarında arayı daha da açardık. bu açıdan baktığımda üzülüyorum. melo'yu çok erken gönderdiğimizi düşünüyorum. tamam, beşiktaş'ın atiba'yı 40 yaşına kadar tutması benzeri bir örneği biz melo ile yaşamak zorunda değildik. ama melo 3-4 sene daha kalabilirdi. 2018'de veya 2019'da melo'yla ayrılmak çok daha doğru ve galatasaray'ın menfaatine bir karar olurdu.
2011-2015 arası galatasaray ve fenerbahçe özelinde bunlar olurken, beşiktaş 2013 yazında atiba'yı transfer etti. melo bizde, emre fener'de iken; atiba'lı beşiktaş'ın esamesi okunmadı. atiba-oğuzhan ikilisi 2013-2015 arası kupa göremedi. ne zaman (2015) biz melo'yu ınter'e sattık, fenerbahçe de emre'yi başakşehir'e bıraktı; atiba'lı beşiktaş'ın dönemi başladı. atiba 2015 yazında şenol güneş'in "kalsa da olur kalmasa da" dediği bir oyuncuyken, beşiktaş'ın 2016 ve 2017 yıllarındaki şampiyonluklarında en önemli figürlerden biri oldu. çünkü bizde melo yoktu. ne tesadaftür ki, 2016'da ve özellikle 2017'de başakşehir atiba'lı beşiktaş'ı çok zorladı. çünkü emre belözoğlu oradaydı. bizim melo'suz geçirdiğimiz iki yıl atiba'lı beşiktaş'a muhteşem bir fırsat yarattı ve onlar da bu fırsatı iyi değerlendirdi. ne zamana kadar? bizim ağustos 2017'de manchester city'den fernando'yu transfer etmemize kadar. sonraki iki yıl yine bizim şampiyon olmamız şeklinde geçti. beşiktaş'ın serisini sonlandırdık.
melo özeline dönerek entry'imi bitireyim. beşiktaşlıların bir atiba-melo karşılaştırması oluyor girdiğim arkadaş ortamlarında ve melo nefretlerinden dolayı bu tartışmada atiba'nın çok üstün olduğunu düşünüyorlar. melo'nun kariyerinde juventus ve ınter olduğunu, atiba'nın ise görüp görebildiği en büyük takımın beşiktaş olduğunu söylemeye gerek duymadan; iki futbolcunun da istanbul'da olduğu 2013-2014 ve 2014-2015 sezonlarında beşiktaş'a neler yaptığımızı anlatarak, kendilerini zor da olsa susturuyorum. ama bir konuda doğruyu yapan taraf onlar. atiba'nın beşiktaş'a transfer olduğu yılla bizim melo'nun bonservisini aldığımız yıl aynı (2013). atiba şubat 1983, melo haziran 1983 doğumlu. biz belki de son 10 yıldaki en yanlış kararımıza imza atarak melo'yu 2015 yılında inter'e sattık. bonservisiyle kadromuzda sadece iki yıl tutabildik. atiba ise hala beşiktaş'ta, neredeyse 40 yaşına da geldi. 2015-2022 arası, yani melo sonrası süreçte bizim iki şampiyonluğumuz var. beşiktaş'ın ise üç. biz 2015'te melo'yla devam etseydik, beşiktaş çok büyük ihtimalle 2016 ve 2017 şampiyonluklarını göremezdi. bizim de son 7 sezondaki şampiyonluk sayısımız 2 ile sınırlı kalmazdı. fernando, seri, lemina ve bugün de lucas torreira. hepsinin kariyerlerine saygı duyuyorum hatta torreira yabancı futbolcu transferlerimiz arasında en beğendiğim ve en doğru bulduğum isim (açık ara). ama melo başkaydı. melo'nun en bitik, en hazırlıksız hali dahi 2015 sonrası süreçte bize yeterdi. şampiyonluk sayılarında arayı daha da açardık. bu açıdan baktığımda üzülüyorum. melo'yu çok erken gönderdiğimizi düşünüyorum. tamam, beşiktaş'ın atiba'yı 40 yaşına kadar tutması benzeri bir örneği biz melo ile yaşamak zorunda değildik. ama melo 3-4 sene daha kalabilirdi. 2018'de veya 2019'da melo'yla ayrılmak çok daha doğru ve galatasaray'ın menfaatine bir karar olurdu.
