182
12. sınıf olup ygs-lys'ye hazırlandığım yılda oynanmış maç. bir cuma akşamıydı, ertesi gün gitmeyi hiç sevmediğim dershane vardı ve haftanın 5 günü okul-dershane 2 günü dershane sürecinden bezmiştim. üstelik sınav psikolojisinin yarattığı ders çalışmadığın her an vicdan azabı çekme duygusu beni sarmıştı. kısacası o akşam durduk yerde çok mutsuz olmuştum. içim de bir kasvet var denir ya bazen. benim için öyle bir akşamdı. maç da puan kaybıyla bitmişti. dün gibi hatırladım.
özetle üniversite sınavına hazırlık hayatın en zor süreçlerinden. 10 yıl öteden bakınca bu kadar strese değmezmiş diyebiliyor insan ama o günün şartlarında düşünmek lazım. şu anda bile orda yaptığım puanın şekillendirdiği meslekle hayatımı sürdürüyorum. herkes gibi. hayata doğrudan yön veren bir dönemeç.
çalışın gençler. çalışın ve kendinizi türkiye'de yapabileceğiniz her şeyi yurtdışında da yapabilecek şekilde yetiştirin.
özetle üniversite sınavına hazırlık hayatın en zor süreçlerinden. 10 yıl öteden bakınca bu kadar strese değmezmiş diyebiliyor insan ama o günün şartlarında düşünmek lazım. şu anda bile orda yaptığım puanın şekillendirdiği meslekle hayatımı sürdürüyorum. herkes gibi. hayata doğrudan yön veren bir dönemeç.
çalışın gençler. çalışın ve kendinizi türkiye'de yapabileceğiniz her şeyi yurtdışında da yapabilecek şekilde yetiştirin.
