150
türkiye spor tarihinin gördüğü en büyük spor adamının belgeseli. bu tartışılmaz bir konu terim'in spor adamlığı. galatasaraylı kimliğimden soyunarak söylüyorum bunu.
evet. eleştirdik. hem de çok eleştirdik. bu eleştiriler, en azından kendi nezdimde şununla alakalıydı: fatih terim'in yapabileceklerini biliyorduk. öyle bir spor insanı ki fatih terim olduramamasını kaldıramıyorum. eleştirinin kişiyi geliştirdiğine inandığım için de eleştiriyorum. eleştirdim. hatta bir adım ileri gidip hocayı kayıtsız şartsız savunmanın, her yaptığına bir mazeret uydurulmasının hocaya zarar verdiğini iddia etmiştim. kişilerden bağımsız bu görüşümün hala arkasındayım.
fatih terim büyük bir spor insanı. bırakın türkiye'yi dünya için de böyle. ufuk açıcı bir kariyeri var. vizyonu ve misyonu var. bu bağlamda netflix'in terim belgeseli o kadar sığ ki bana göre. beğenmedim mi? eh işte. olduğu kadarı iyi. ama yetmemiş. belki de fatih terim yetmezliği baş gösterdi. bilemiyorum.
ama yine de o kadar eksikti ki bana göre belgesel. 4 bölüme nasıl sığdırabildiniz o koca kariyeri. türk futbolunu değiştiren bir isimden bahsediyoruz. kaderini, vizyonunu, çizgisini değiştirmiş bir insan bu. belgesel de kırılma anları neredeyse hiç yok. terim'i anlatıyorsunuz. terim kırılma anlarının insanıdır. çatışmaların adamıdır. nerede o anlar? nerede o çatışmalar?
hayal kırıklığı bir belgesel benim için. gerçi çok bir şey bekliyor muydum? hayır.
neyse. belgeseli izledim. bakayım kimler ne demiş diye. sözlükte biraz takıldım. twitter, youtube vesaire... orhan uluca'ya denk geldim youtube'da. adam o kısacık konuşmasında fatih terim hakkında daha bilgilendirici şeyler söyledi. 93-96 arası milli takımı nasıl kurduğu mesela... bir kez daha anladım ki olmamış. (not: bu arada orhan uluca'ya katılıyorum. en iyi bölümler, fiorentina ile ilgili olanlardı.)
ah aslında ne var biliyor musunuz?
sanırım bu bir belgesel değil. bir nevi bir anma videosu. yani öyle olunca biraz sevilebilir kıvama gelebiliyor. yoksa ne belgeseller izledik. fatih terim gibi ismin, spor dışındaki karakterini de işin içine katarsak ve türkiye gibi çok absürt bir ülkeden bahsediyorsak belgeselinin bu kadar yavan olabilmesi bana normal gelmiyor. hayatın normal akışına tezat. ne hikayeler vardır kim bilir? bizim bilmediğimiz. öyle bir adam çünkü fatih terim. öyle bir ülke çünkü türkiye.
evet.
onun haricinde terim yani. her türlü izlenir.
ekleme:
bu arada benim için galatasaray'ın efsaneler efsanesidir ama en gerçeğidir. onunla sadece metin oktay'ı karşılaştırabilirim. ama metin oktay bir mit benim için. hiç izlemedim. hiç dokunamadım. hep hikayelerini dinledim. siyah beyaz birkaç kaydını izledim. fatih terim ise gerçeğim. kanlı canlı izledim. yeri geldi onunla sevindim, yeri geldi onunla üzüldüm, yeri geldi onunla kızdım. yeri geldi ters düştük. küstüm hocaya. o kadar gerçek ki benim için, o kadar hayatıma dokunuyor bu yüzden. başka bir yeri var bende.
bilmiyorum anlatabildim mi?
evet. eleştirdik. hem de çok eleştirdik. bu eleştiriler, en azından kendi nezdimde şununla alakalıydı: fatih terim'in yapabileceklerini biliyorduk. öyle bir spor insanı ki fatih terim olduramamasını kaldıramıyorum. eleştirinin kişiyi geliştirdiğine inandığım için de eleştiriyorum. eleştirdim. hatta bir adım ileri gidip hocayı kayıtsız şartsız savunmanın, her yaptığına bir mazeret uydurulmasının hocaya zarar verdiğini iddia etmiştim. kişilerden bağımsız bu görüşümün hala arkasındayım.
fatih terim büyük bir spor insanı. bırakın türkiye'yi dünya için de böyle. ufuk açıcı bir kariyeri var. vizyonu ve misyonu var. bu bağlamda netflix'in terim belgeseli o kadar sığ ki bana göre. beğenmedim mi? eh işte. olduğu kadarı iyi. ama yetmemiş. belki de fatih terim yetmezliği baş gösterdi. bilemiyorum.
ama yine de o kadar eksikti ki bana göre belgesel. 4 bölüme nasıl sığdırabildiniz o koca kariyeri. türk futbolunu değiştiren bir isimden bahsediyoruz. kaderini, vizyonunu, çizgisini değiştirmiş bir insan bu. belgesel de kırılma anları neredeyse hiç yok. terim'i anlatıyorsunuz. terim kırılma anlarının insanıdır. çatışmaların adamıdır. nerede o anlar? nerede o çatışmalar?
hayal kırıklığı bir belgesel benim için. gerçi çok bir şey bekliyor muydum? hayır.
neyse. belgeseli izledim. bakayım kimler ne demiş diye. sözlükte biraz takıldım. twitter, youtube vesaire... orhan uluca'ya denk geldim youtube'da. adam o kısacık konuşmasında fatih terim hakkında daha bilgilendirici şeyler söyledi. 93-96 arası milli takımı nasıl kurduğu mesela... bir kez daha anladım ki olmamış. (not: bu arada orhan uluca'ya katılıyorum. en iyi bölümler, fiorentina ile ilgili olanlardı.)
ah aslında ne var biliyor musunuz?
sanırım bu bir belgesel değil. bir nevi bir anma videosu. yani öyle olunca biraz sevilebilir kıvama gelebiliyor. yoksa ne belgeseller izledik. fatih terim gibi ismin, spor dışındaki karakterini de işin içine katarsak ve türkiye gibi çok absürt bir ülkeden bahsediyorsak belgeselinin bu kadar yavan olabilmesi bana normal gelmiyor. hayatın normal akışına tezat. ne hikayeler vardır kim bilir? bizim bilmediğimiz. öyle bir adam çünkü fatih terim. öyle bir ülke çünkü türkiye.
evet.
onun haricinde terim yani. her türlü izlenir.
ekleme:
bu arada benim için galatasaray'ın efsaneler efsanesidir ama en gerçeğidir. onunla sadece metin oktay'ı karşılaştırabilirim. ama metin oktay bir mit benim için. hiç izlemedim. hiç dokunamadım. hep hikayelerini dinledim. siyah beyaz birkaç kaydını izledim. fatih terim ise gerçeğim. kanlı canlı izledim. yeri geldi onunla sevindim, yeri geldi onunla üzüldüm, yeri geldi onunla kızdım. yeri geldi ters düştük. küstüm hocaya. o kadar gerçek ki benim için, o kadar hayatıma dokunuyor bu yüzden. başka bir yeri var bende.
bilmiyorum anlatabildim mi?
