89
football manager oyununu oynayan değerli galatasaray sözlük yazarlarının oyundaki kariyer hikâyeleridir. oldum olası fm hikâyelerini dinlemeyi/okumayı sevmişimdir. ben kuyuya taşımı atayım da.
efendim fm 2014’le başladım bu heyecana. galatasaray’ımla sayısız başarı kazandım. avrupa ligi, şampiyonlar ligi, süper kupa hatta kıtalar arası kupa’da mücadele edip türk olmayan sayısız takımı yendim. yalan yok galatasaray kariyerimde şampiyonlar ligi’ni hiçbir zaman kazanamadım. hile sevmediğim ve karşıma hep real madrid geldiği için kazanamadım. arkadaş ne zaman ivme kazansam ya son 16 ya çeyrek final ya da yarı finalde karşıma hep real madrid çıktı. onlarla olan tarihsel bağımızdan mıdır nedir bilmiyorum ama daha dün oynadığım inter kariyerimde de son 16’da real madrid çıktı bana.
inter demişken anlatayım: fm 20’de sezona işsiz başladım ve gelen teklifleri bekledim. ligler başladı, eylül ekim gibi hocaların koltuğu sallanmaya başladı. derken leicester city hocasını kovdu ve hoca arayışına girdi. biraz gurur yapıp teklif bekledim fakat teklif gelmeyince dayanamayıp iş başvurusunda bulundum. görüşmelere başladık ve anlaştık. neyse takımı devraldım ama baktım takımda ışık yok, bastım istifayı. sonra ufak takımlardan teklifler geldi fakat görüşmeye katılmadım bile. ilk sezon öyle tamamlandı derken bir baktım inter, hocasını yollamış. askerden yeni dönmüş gibi büyük bir şevkle iş başvurusunda bulundum, görüştük ve anlaştık. her şeyden önce yıllardır 3-5-2 oynayan inter’e 4-3-2-1 sistemini gegenpressle harmanlayıp oturttum. gereksiz çöplerden kurtulup david neres, donnarumma, thauvin, maximin ve kondogbia’yı aldım. ligi 1 yenilgi ve 3 beraberlikle şampiyon bitirdim, uefa finalinde tottenham’a 3-0 yenilip 2.oldum. hayalim premiere league olduğu için baktım manchester city keli kovmuş hemen başvurdum. galibiyet oranım %86 olduğu için kesin anlaşırız dedim. görüştük fakat benim yerime jorge jesus’u aldılar. (şimdiki sezonun ortasındayız ve city, liderden 12 puan fark yemiş.) bu sene de liderim ve kadromda bu sefer torreira var. eğer galatasaray’a gelirse banko oynar yoksa sezon sonu gözünün yaşına bakmam satarım.
efendim fm 2014’le başladım bu heyecana. galatasaray’ımla sayısız başarı kazandım. avrupa ligi, şampiyonlar ligi, süper kupa hatta kıtalar arası kupa’da mücadele edip türk olmayan sayısız takımı yendim. yalan yok galatasaray kariyerimde şampiyonlar ligi’ni hiçbir zaman kazanamadım. hile sevmediğim ve karşıma hep real madrid geldiği için kazanamadım. arkadaş ne zaman ivme kazansam ya son 16 ya çeyrek final ya da yarı finalde karşıma hep real madrid çıktı. onlarla olan tarihsel bağımızdan mıdır nedir bilmiyorum ama daha dün oynadığım inter kariyerimde de son 16’da real madrid çıktı bana.
inter demişken anlatayım: fm 20’de sezona işsiz başladım ve gelen teklifleri bekledim. ligler başladı, eylül ekim gibi hocaların koltuğu sallanmaya başladı. derken leicester city hocasını kovdu ve hoca arayışına girdi. biraz gurur yapıp teklif bekledim fakat teklif gelmeyince dayanamayıp iş başvurusunda bulundum. görüşmelere başladık ve anlaştık. neyse takımı devraldım ama baktım takımda ışık yok, bastım istifayı. sonra ufak takımlardan teklifler geldi fakat görüşmeye katılmadım bile. ilk sezon öyle tamamlandı derken bir baktım inter, hocasını yollamış. askerden yeni dönmüş gibi büyük bir şevkle iş başvurusunda bulundum, görüştük ve anlaştık. her şeyden önce yıllardır 3-5-2 oynayan inter’e 4-3-2-1 sistemini gegenpressle harmanlayıp oturttum. gereksiz çöplerden kurtulup david neres, donnarumma, thauvin, maximin ve kondogbia’yı aldım. ligi 1 yenilgi ve 3 beraberlikle şampiyon bitirdim, uefa finalinde tottenham’a 3-0 yenilip 2.oldum. hayalim premiere league olduğu için baktım manchester city keli kovmuş hemen başvurdum. galibiyet oranım %86 olduğu için kesin anlaşırız dedim. görüştük fakat benim yerime jorge jesus’u aldılar. (şimdiki sezonun ortasındayız ve city, liderden 12 puan fark yemiş.) bu sene de liderim ve kadromda bu sefer torreira var. eğer galatasaray’a gelirse banko oynar yoksa sezon sonu gözünün yaşına bakmam satarım.
