205
coşkun seller gibi ağladığım ender anlardan. lise son sınıftayım. arkadaşlarım harıl harıl öss sınavına hazırlanırken, ben okulun en başarısız ve umutsuz öğrencisi olarak çoktan umudumu kaybetmiş, ders çalışacak özgüvenim bile yok. zaten matematik öğretmenim de: " boşuna uğraşma sen aöf bile kazanamazsın" diyerek beni fazlasıyla motive etmişti (!) cepte para yok, evde aile sorunları, gelecek karanlık. okul ise lanet olası bir yer olmuştu benim için. o yıl sadece internet kafede fıfa 2006 oynamak ve her hafta galatasaray maçı izlemek dışında beni mutlu eden hiçbir şey yoktu. ribery gitmiş, canaydın 'ın tuttuğu 2 tane sözü yok. oyuncular antrenmana çıkmıyor ama sahada çok keyifli bir oyun var. ümit karan, sasha iliç ve hasan şaş. inanılmaz bir amatör ruh. fakir fukara edebiyatı dalgası, fb'nin inanılmaz bir şekilde kollanması, özgüç türkalp'ler ve kadıköy'de yaşanan terör olayları. aşağılanma ve bir baba hindi. 4 -0 yenilince günlerce uyuyamadım.
bu maç benim için herşeyin başlangıcı oldu. (şimdi tezimi vermek ve 5. üniye başlamak için çalışıyorum.) ilahi adalet tecelli etti. fb sene boyunca hep kollandı ama sonunda iyiler kazandı. benim için uefa kupasından çok daha anlamlı bir maç. ne kadar yazsam bana yetmez. ağırlığı çok büyük. inancımı arttıran ve bana umutsuzluğun büyük günahlardan olduğunu gösteren bir maç oldu.
maçtan sonra sokaklarda tek başıma marş söyleyerek koştuğumu hatırlıyorum da.
iyiki galatasaraylıyım.
bu maç benim için herşeyin başlangıcı oldu. (şimdi tezimi vermek ve 5. üniye başlamak için çalışıyorum.) ilahi adalet tecelli etti. fb sene boyunca hep kollandı ama sonunda iyiler kazandı. benim için uefa kupasından çok daha anlamlı bir maç. ne kadar yazsam bana yetmez. ağırlığı çok büyük. inancımı arttıran ve bana umutsuzluğun büyük günahlardan olduğunu gösteren bir maç oldu.
maçtan sonra sokaklarda tek başıma marş söyleyerek koştuğumu hatırlıyorum da.
iyiki galatasaraylıyım.
