18
1- kiradan dönecek oyuncularımızın formunu,
2- yıllar sonra nihayet kadro çekirdeğimizi koruyabileceğimizi (sıfırdan kadro dizayn etmek zorunda kalmayacağımızı),
3- bu çekirdeğin her ne kadar eksik olsa da oldukça potansiyelli olduğunu ((bkz: uefa avrupa ligi 2021-2022 sezonu)),
4- genç bir çekirdeğe sahip olduğumuzu ve dolayısıyla oyuncu performanslarının geriye değil ileriye doğru gideceğini,
5- ligin açık ara en iyi savunma hattına sahip olduğumuzu,
6- satış geliri potansiyelimizin çok yüksek olduğu ve dolayısıyla kadromuzdaki eksikleri rahatlıkla kaliteli oyuncularla tamamlayabileceğimizi,
7- avrupa kupalarında mücadele etmeyeceğimiz için yoğun maç temposundan çok etkilenmeyeceğimizi,
ve daha birçok faktörü düşününce gelecek sezonun açık ara en potansiyelli takımı olduğumuz sonucuna varıyorum.
amma velakin galatasaray'ın 20 yılı aşkın süredir çok kısa aralıklar harici yaşadığı korkunç yönetilememe problemi muhtemelen devam edecek, bu potansiyelimizi heba edecek ve yine çok sıkıntılı bir sezon yaşayacağız. karamsar olmayı hiç sevmiyorum ancak yıllardır gördüğüm tablo bana maalesef bunu işaret ediyor. galatasaray ülkenin fenerbahçe'den sonra en kötü yönetilen kulübü ve başarılarının çoğunu yaşadığı korkunç yönetim zafiyetlerine rağmen kazanıyor. öyle ki kulüp tarihinin en büyük başarısı olan uefa kupası bile faruk süren yönetiminin yaşattığı rezilliklere rağmen, aylarca maaş alamayan bir ekibin çabasıyla geldi.
galatasaray her ne kadar kendi yönetimlerine rağmen başarılı olma konusunda mahir bir kulüp olsa da (bünyesinden çıkardığı kahramanlar sayesinde) gelecek sene ve devamındaki 2-3 sene özelinde o kadar talihli olacağımızı düşünmüyorum.
umarım yanılırım ve potansiyelimizi sonuna kadar yansıtırız. içinde bulunduğumuz sezon yerel kupalarda felaket geçti ancak bu rezil sezondan gelecek sezona taşınan olumlu şeylerin sayısı bence şampiyon trabzonspor'unkinden bile fazla. mayıs 2022-mayıs 2023 arası dönem doğru yönetilirse yeni bir galatasaray hegemonyasının başlamasını ülke futbolunun şu anki iklimi bile engelleyemez.
2- yıllar sonra nihayet kadro çekirdeğimizi koruyabileceğimizi (sıfırdan kadro dizayn etmek zorunda kalmayacağımızı),
3- bu çekirdeğin her ne kadar eksik olsa da oldukça potansiyelli olduğunu ((bkz: uefa avrupa ligi 2021-2022 sezonu)),
4- genç bir çekirdeğe sahip olduğumuzu ve dolayısıyla oyuncu performanslarının geriye değil ileriye doğru gideceğini,
5- ligin açık ara en iyi savunma hattına sahip olduğumuzu,
6- satış geliri potansiyelimizin çok yüksek olduğu ve dolayısıyla kadromuzdaki eksikleri rahatlıkla kaliteli oyuncularla tamamlayabileceğimizi,
7- avrupa kupalarında mücadele etmeyeceğimiz için yoğun maç temposundan çok etkilenmeyeceğimizi,
ve daha birçok faktörü düşününce gelecek sezonun açık ara en potansiyelli takımı olduğumuz sonucuna varıyorum.
amma velakin galatasaray'ın 20 yılı aşkın süredir çok kısa aralıklar harici yaşadığı korkunç yönetilememe problemi muhtemelen devam edecek, bu potansiyelimizi heba edecek ve yine çok sıkıntılı bir sezon yaşayacağız. karamsar olmayı hiç sevmiyorum ancak yıllardır gördüğüm tablo bana maalesef bunu işaret ediyor. galatasaray ülkenin fenerbahçe'den sonra en kötü yönetilen kulübü ve başarılarının çoğunu yaşadığı korkunç yönetim zafiyetlerine rağmen kazanıyor. öyle ki kulüp tarihinin en büyük başarısı olan uefa kupası bile faruk süren yönetiminin yaşattığı rezilliklere rağmen, aylarca maaş alamayan bir ekibin çabasıyla geldi.
galatasaray her ne kadar kendi yönetimlerine rağmen başarılı olma konusunda mahir bir kulüp olsa da (bünyesinden çıkardığı kahramanlar sayesinde) gelecek sene ve devamındaki 2-3 sene özelinde o kadar talihli olacağımızı düşünmüyorum.
umarım yanılırım ve potansiyelimizi sonuna kadar yansıtırız. içinde bulunduğumuz sezon yerel kupalarda felaket geçti ancak bu rezil sezondan gelecek sezona taşınan olumlu şeylerin sayısı bence şampiyon trabzonspor'unkinden bile fazla. mayıs 2022-mayıs 2023 arası dönem doğru yönetilirse yeni bir galatasaray hegemonyasının başlamasını ülke futbolunun şu anki iklimi bile engelleyemez.
