• 16
    haber alma kaynağının sadece gazete ve televizyon olduğu yıllarda bu arkadaşlar bütün otoriteler tarafından geleceğin los galacticos'u ilen edilmişti. biz de bu arkadaşları sadece haberlerden ve biraz da fm verilerinden bilirdik. neler yazıldı neler. "barcelona başkanı oğuz sabankay'ın ailesiyle görüştü", "fenomen zidane yeni veliahtım cafer can aksu dedi", "ronaldo'dan özgürcan özcan'a özel tebrik" , "pele'nin babası aydın yılmaz ikinci oğlumdur açıklamasını yaptı." biz de bu haberlere bakıp sevindik, yetişmelerini dört gözle bekledik. hani bir yerden para geleceğinden emin olursun ama o para hiç gelmez ya. işte bu arkadaşlarda da aynı şeyi yaşadık. milyonlarca yıl geçti ama içimizde hala "olsun 87-88 jenerasyonu geliyor, onlar toparlar" ümidi vardı. sonra geçti yıllar. ne kadar alışmışsam hala oğuz sabankay'ın, ferhat öztorun'un geleceğini bekliyordum. geçen arkadaş uyardı, abi çoğu emekli oldu onların dedi. hüzünlendim, pencereden dışarı uzun uzun baktım.

    insanoğlu çocukluğunda hayal kurar, yaşı ilerledikçe muhteşem şeyler göreceğini umarak büyümeyi dört gözle bekler. sonra hayat gerçek yüzünü gösterir ve o kişi bir gün acı ya da tatlı şu altın kuralı öğrenir: "hayatta hiçbir zaman hiçbir şeyden beklentin yüksek olmamalı." işte bu arkadaşlar en önemli hayat derslerinden birini öğrenmemde yardımcı oldu. ne hayaller ne beklentiler içinde bekledik sonucunda hiçbir şey çıkmadı. meğer bir iki tanesi dışında hepsi kötü oyuncuymuş. ronaldo cafercan aksu'ya hiçbir zaman gıpta ile bakmamış, pele aydın'a yeni veliahtım sensin dememiş. hepsi bir yalanmış.
App Store'dan indirin Google Play'den alın