61
dünya üzerinde galatasaray spor kulübü harici herhangi bir kulüpte bu kadar mevzu bahis edilmiş midir bilmiyorum. örnek veriyorum. odada bir böcek var ve biz o böceği görmekten korkuyoruz. ama böceği öldürmemiz gerektiğinin de farkındayız. alıyoruz elimize feneri karanlık odada bir sağa bir sola feneri tutarak böceği bulmaya çalışıyoruz. neden ? çünkü böceği bulamasak bile bulmaya çalıştım düşüncesine bürünerek olayı unutmaya çalışıyoruz. oysa ki lamba orada. açmak senin elinde. yok ama lambayı açarsan ya böcek ile karşılaşırsak düşüncesi bırakmıyor peşini.
ülke insanı olarak hep bunu yapıyoruz. her farklı problemde el fenerini başka bir yere tutuyoruz. lambayı açmak istemiyoruz. yüzleşmek istemiyoruz. parçayı düzeltmek işimize geliyor. çünkü bütünle uğraşacak kadar kafa yormak istemiyoruz. üşeniyoruz. galatasaray'da da durum bu. bir başarısızlıkta teknik direktör suçlu. diğer başarısızlıkta yardımcı antrenör suçlu. oynayan topçu suçlu. başkan suçlu. ekonomi suçlu. taraftar suçlu. suçlu da suçlu.
bu noktada amacım yardımcı antrenör eksik, fazla mevzusu değil. olayların sadece bunlara indirgenilmesi beni üzüyor. kulubün şu anda karar verici mercisi kim. başkan ve ekibi. o zaman başkan gider der ki. hocam teknik ekibin genişletilmesi düşüncesindeyiz. bu konuda da gerekli bütçeyi ayırıyoruz. oyun sisteminize uygun, sizinle uyumlu çalışabilecek, yerli yabancı öneriniz var mı. bizden öneri ister misiniz diyerek hocanın kapısını çalar. ne tüm yetkiler canımız ciğerimiz fatih hoca'ya bırakılır. ne de karşısına lank diye biz bununla anlaştık sizin için uygun mudur teklifiyle gidilir.
bu arada olaylar böyle olmuştur demiyorum. sadece bize yansıyan kısmı hakkında kendimce yorum yapıyorum. yardımcı antrenörlük bir detay işidir. detaylar güzeldir. iyiyi çok iyi yapabilir. ama kötüyü iyi yapamaz hiçbir detay. eğer ortada kötü olduğu düşünülen bir nokta varsa daha geniş pencereden bakılmalıdır. son olarak da maalesef basında her yazılan habere inanır hale geldik. çünkü ülkede her şey o kadar olumsuz gidiyor ki. tüm yönümüzü galatasaray'a dönmüş durumdayız. olumlu veya olumsuz herhangi bir haber ile hemen galeyana gelebiliyoruz. böcek metaforu kullanmışken buradan gregor samsa'ya da selam olsun.
ülke insanı olarak hep bunu yapıyoruz. her farklı problemde el fenerini başka bir yere tutuyoruz. lambayı açmak istemiyoruz. yüzleşmek istemiyoruz. parçayı düzeltmek işimize geliyor. çünkü bütünle uğraşacak kadar kafa yormak istemiyoruz. üşeniyoruz. galatasaray'da da durum bu. bir başarısızlıkta teknik direktör suçlu. diğer başarısızlıkta yardımcı antrenör suçlu. oynayan topçu suçlu. başkan suçlu. ekonomi suçlu. taraftar suçlu. suçlu da suçlu.
bu noktada amacım yardımcı antrenör eksik, fazla mevzusu değil. olayların sadece bunlara indirgenilmesi beni üzüyor. kulubün şu anda karar verici mercisi kim. başkan ve ekibi. o zaman başkan gider der ki. hocam teknik ekibin genişletilmesi düşüncesindeyiz. bu konuda da gerekli bütçeyi ayırıyoruz. oyun sisteminize uygun, sizinle uyumlu çalışabilecek, yerli yabancı öneriniz var mı. bizden öneri ister misiniz diyerek hocanın kapısını çalar. ne tüm yetkiler canımız ciğerimiz fatih hoca'ya bırakılır. ne de karşısına lank diye biz bununla anlaştık sizin için uygun mudur teklifiyle gidilir.
bu arada olaylar böyle olmuştur demiyorum. sadece bize yansıyan kısmı hakkında kendimce yorum yapıyorum. yardımcı antrenörlük bir detay işidir. detaylar güzeldir. iyiyi çok iyi yapabilir. ama kötüyü iyi yapamaz hiçbir detay. eğer ortada kötü olduğu düşünülen bir nokta varsa daha geniş pencereden bakılmalıdır. son olarak da maalesef basında her yazılan habere inanır hale geldik. çünkü ülkede her şey o kadar olumsuz gidiyor ki. tüm yönümüzü galatasaray'a dönmüş durumdayız. olumlu veya olumsuz herhangi bir haber ile hemen galeyana gelebiliyoruz. böcek metaforu kullanmışken buradan gregor samsa'ya da selam olsun.
