62
21 kasım 2021 galatasaray fenerbahçe maçında içinde bulunduğum ancak cehennemlikten falan çıkmış olan yerdir. 1-0 öne geçene kadar ki müthiş baskı ve yuhalama performansı 1-0’dan sonra tiyatro izlemeye, rehavete, doğru zamanda söylendiğinde tüyleri ürperten ancak alakasız yerde başladığında takımı uyutan, rakibi canlandıran, hakeme eyyam alanı yaratan “seeeen gözümün nuru…” ve türevi naralarına döndü ve takım da olumsuz etkilendi. 2017-2018 sezonundaki 2-0’lık bjk maçını hatırlıyorum, maçı kopardıktan sonra bile son saniyeye kadar adamları yuhaladık boğduk, psikolojilerini bozmuştuk…
ne hoca ne oyuncular ne de taraftar ders alıyor öne geçilip kaybedilen puanlardan. her maç sıfırdan başlıyoruz, öne geçtiğimiz anda maç bitti sanıyoruz. hoca doğru değişiklik yapmıyor, oyuncu vuracağı yerde top geveleyip pozisyon harcıyor, taraftar saçma sapan marşlara veya o gereksiz ışık şovlara dalıyor. ulan bir bekleyin ciddiyeti bozmayın maç kopsun bitsin ondan sonra her şeyin bir zamanı var…
ne hoca ne oyuncular ne de taraftar ders alıyor öne geçilip kaybedilen puanlardan. her maç sıfırdan başlıyoruz, öne geçtiğimiz anda maç bitti sanıyoruz. hoca doğru değişiklik yapmıyor, oyuncu vuracağı yerde top geveleyip pozisyon harcıyor, taraftar saçma sapan marşlara veya o gereksiz ışık şovlara dalıyor. ulan bir bekleyin ciddiyeti bozmayın maç kopsun bitsin ondan sonra her şeyin bir zamanı var…
