24
olmasın. burada maç sonu bazen sinirle hoca istifa dediğim çok maç oldu. sinirim yatıştığı anda ise yazdığım yazılardan dolayı üzüldüm açıkcası. fatih terim'e istifa et diyebilmek beni aşar. fatih terim'in mutluluklarımda ki payı çok büyük, hiç kimseye nasip olmayacak şampiyonluklar yaşattı bana ve bize. kendi yetiştirdiği futbol nesli olarak başarıya çok alıştığımız için başarısızlık anında hemen kelle istiyoruz. bazen başkanın, çoğunlukla futbolcuların ve hocanın. ama fatih terim kulübün gerçek efsanesi. bir efsaneye git denmez, istifa ette denmez. bu yanlıştır. nasıl başarıdaki mutluluklardan kendimize pay çıkarttıysak başarısızlıklardaki üzüntüden de çıkartacağız. fatih terim kalmalı. yenilsekte, kötü futbol oynasakta kalmalı. bize taraftar olarak düşen maç sonu sinirimizi ailemize veya hocaya, başkanımıza, futbolcumuza yansıtmadan bir şekilde eritebilmenin yolunu bulmak olmalı. işte 1 hafta futbolla alakayı keselim, bir diziyi açalım seyredelim. çünkü maç sonu siniri ile herşey yazılıyor. bende aynı hataya çok düştüm. efsanelerimizi koruyalım. çünkü efsaneler parmak şıklatmasıyla çıkmıyor.
