28338
potansiyeli çok acayip bir takım kurduk aslında.
beklentimizin yüksek olduğu birçok oyuncu var. mostafa mohammed, sasha boey, kerem aktürkoğlu, barış alper yılmaz, morutan, cicaldau, berkan, victor nelsson, halil dervişoğlu. burada kendi altyapımızdan yetişme bartuğ elmaz var mesela. ya da hâlâ bir umut atalay babacan ve yunus akgün var.
bunlara marcao, taylan ve emre kılınç'ı ekleyebiliriz.
şu kadroya bir de gedson'u ekleyebilseydik, ben her şeyden razıydım açıkçası. benim için tek eksik o. tudor'la kurduğumuz kadro'nun asamoah'ı gibi bir şey benim için.
eksik var mı? elbette var. fakat potansiyel de var. gedson'a rağmen bile olurdu. ama o eksikleri bir şekilde kotarma potansiyeli de var bu kadronun.
mesela ön libero diye tutturduk ama bartuğ elmaz için "acaba?" diyebilirsiniz. en azından ben diyorum. "ulan çıkıp çatır çatır oynasa var ya!" diye geçiyor içimden. içimi kıpır kıpır edebilecek o potansiyeli var biliyorum.
gelgelelim bu takımın herkesten daha çok takım olması gerektiğini de biliyorum. rakip 1 atıyorsa, takımın 2 atacakmış gibi poz kesmesi gerektiğini, rakip 1 koşuyorsa bu takımın 2 koşması gerektiğini, herkesten daha dinamik ve yardımlaşarak oynaması gerektiğini biliyorum. bu takım direkt oynamalı, bu takım dinamik olmalı, bu takım mücadele etmeli, bu takım arkadaşının eksiğini kapatmalı. başka türlüsü çok zor çünkü. ki zaten başarının yolu da hemen hemen bu saydıklarımdan geçiyor. her takım böyle oynamalı bir yerde, bir eksik bir fazla. ama işte bu takım için bunlar zorunluluk gibi ekmek gibi, su gibi, hava gibi bir şey. yani bence öyle.
bu takım o havayı yakalarsa acayip keyif verir. genç ve tecrübesiz oyuncuların sahada gözlerinizin önünde büyümesini, bir şeyler kazanmasını izlemek fevkalade keyiflidir. tabii ki sneijder'i, drogba'yı, teixeira'yı, hamsik'i vesaire izlemek oldukça keyifli. ama başka türlüsü de var keyfin.
sadece belli başlı bazı şeyleri yapmak gerekiyor. ve evet, henüz biz öyle bir takım değiliz. yani bu genç takımdan keyif alabilecek futbola henüz kavuşamadık. daha yolumuz var. belki de bayağı var. ama o potansiyel de var. öyle haybeden romantikçe yazmıyorum bunları. aklımın içinde, hayallerimin en hayta seyrinde canlandırabiliyorum o futbolu. tabii sahada geçirdiğimiz zamanlardaki futbol bu hayalleri baltalayabiliyor gerçekliğiyle. olsun. en azından belli başlı bir plan programımız var gibi duruyor yapılanma anlamında.
bir şeyler var, ama du' bakalım.
beklentimizin yüksek olduğu birçok oyuncu var. mostafa mohammed, sasha boey, kerem aktürkoğlu, barış alper yılmaz, morutan, cicaldau, berkan, victor nelsson, halil dervişoğlu. burada kendi altyapımızdan yetişme bartuğ elmaz var mesela. ya da hâlâ bir umut atalay babacan ve yunus akgün var.
bunlara marcao, taylan ve emre kılınç'ı ekleyebiliriz.
şu kadroya bir de gedson'u ekleyebilseydik, ben her şeyden razıydım açıkçası. benim için tek eksik o. tudor'la kurduğumuz kadro'nun asamoah'ı gibi bir şey benim için.
eksik var mı? elbette var. fakat potansiyel de var. gedson'a rağmen bile olurdu. ama o eksikleri bir şekilde kotarma potansiyeli de var bu kadronun.
mesela ön libero diye tutturduk ama bartuğ elmaz için "acaba?" diyebilirsiniz. en azından ben diyorum. "ulan çıkıp çatır çatır oynasa var ya!" diye geçiyor içimden. içimi kıpır kıpır edebilecek o potansiyeli var biliyorum.
gelgelelim bu takımın herkesten daha çok takım olması gerektiğini de biliyorum. rakip 1 atıyorsa, takımın 2 atacakmış gibi poz kesmesi gerektiğini, rakip 1 koşuyorsa bu takımın 2 koşması gerektiğini, herkesten daha dinamik ve yardımlaşarak oynaması gerektiğini biliyorum. bu takım direkt oynamalı, bu takım dinamik olmalı, bu takım mücadele etmeli, bu takım arkadaşının eksiğini kapatmalı. başka türlüsü çok zor çünkü. ki zaten başarının yolu da hemen hemen bu saydıklarımdan geçiyor. her takım böyle oynamalı bir yerde, bir eksik bir fazla. ama işte bu takım için bunlar zorunluluk gibi ekmek gibi, su gibi, hava gibi bir şey. yani bence öyle.
bu takım o havayı yakalarsa acayip keyif verir. genç ve tecrübesiz oyuncuların sahada gözlerinizin önünde büyümesini, bir şeyler kazanmasını izlemek fevkalade keyiflidir. tabii ki sneijder'i, drogba'yı, teixeira'yı, hamsik'i vesaire izlemek oldukça keyifli. ama başka türlüsü de var keyfin.
sadece belli başlı bazı şeyleri yapmak gerekiyor. ve evet, henüz biz öyle bir takım değiliz. yani bu genç takımdan keyif alabilecek futbola henüz kavuşamadık. daha yolumuz var. belki de bayağı var. ama o potansiyel de var. öyle haybeden romantikçe yazmıyorum bunları. aklımın içinde, hayallerimin en hayta seyrinde canlandırabiliyorum o futbolu. tabii sahada geçirdiğimiz zamanlardaki futbol bu hayalleri baltalayabiliyor gerçekliğiyle. olsun. en azından belli başlı bir plan programımız var gibi duruyor yapılanma anlamında.
bir şeyler var, ama du' bakalım.
