1832
ben yüreğim ağzımda,zıplaya zıplaya izlerken maçı* ne olduğunu anlamadan o sol ayağınla vurduğun top yok mu hani şu nereye gittiğini göremediğimiz harry.sonrasında kenara elin önde koşuşun,gülüşün.işte bu benim ve benim gibi galatasaraya gönül vermiş milyonlarca taraftarının seni niye taparcasına sevdiğinin sebeplerinden sadece birisi.