• 56
    umutlanacak gibi oluyorum, sonra ulan kesin daha ben koltuğa bile yaslanmadan kameramanın bile takip edemediği saçma sapan hatadan 0-1 yenik duruma düşeriz diyor bir his.
    evimizdeyiz, saha bir aydır kullanılmadı, güzel zeminde güzel oynarız diyorum, 1-1'i bulduktan iki dakika sonra defansımız ayağının altından top kaçırıp hayatında gol atamamış ademi'ye karşı karşıya 1-2'yi attırır diyor bir his.

    biglia yok, borini yok, bir zahmet yeneriz diyorum, ikinci yarının hemen başında futbolcularımızdan birinin kolu birinin çenesine değer 10 kişi kalırız diyor bir his.
    galatasaray nisan ayındayken pes etmez, sonuna kadar gideriz diyorum 10 kişi de olsak o maçı çeviririz diyorum maç 2-2 oluyor, yetmiyor 3'ü de arıyoruz.

    90 artı 11'de 3. golü atıyorlar bilinçaltımda.

    iki senedir bu alışılmış senaryo, defalarca izledik. çok acı veriyor.
App Store'dan indirin Google Play'den alın