531
maalesef 19 mart 2021 galatasaray çaykur rizespor maçı'nda alınan feci mağlubiyet ile bizim için kapanmış sezondur.
bilmiyorum ama sinirimi ve üzüntümü dile getirmenin verdiği az buçuk rahatlamadan mıdır nedir havlu attığımızı söylemek işime geliyor. aslında 3 hafta önce ankaragücü maçında alınan mağlubiyet ile umutlarım çok azalmıştı ama toparlanırız hissi de vardı. ancak bu akşam gelen pis mağlubiyet ile o his de öldü. bunları söyleyince, içinde azıcık umut kalan taraftarlarımızın daha çok üzüleceğini bildiğim için zor geliyor ama rize maçı benim bildiğim galatasaray takımının son çivi maçlarındandır. böyle bir mağlubiyetin ( lakayıtlık, kokuşmuşluk, kimsenin umursamaması, ne yaptığını bilmeyen 11 sarhoş adam) 30 yıldır takip ettiğim takımım için ne anlama geldiğini iyi biliyorum. bu mağlubiyet bizim mağlubiyetimiz değil, umut mağlubiyeti değil, artık son kötü maç değil maalesef.
2018'de son 6 hafta kalırken gençlerbirliği'ne yenilmiştik ama işte o yenilgi hiçbir şeyi değiştirmemişti. çünkü konsantre bir takım vardı ve toparlanması 1 saat bile sürmezdi. daha bunun gibi bir sürü yenilgi bulurum ama bu akşam giden 3 puan geçen yıl yine rize'ye karşı aldığımız mağlubiyet gibi ya da 2016 ve 2017 yıllarında havlu attığımız son maçlar gibi oldu. 2014'de fenerbahçe ile aramızdaki 10 puanlık fark 2 haftada 4'e düştükten sonra ki hafta antalya deplasmanında giden 2 puan gibi bir şeye benziyor.
biz taraftar olarak hissediriz bu tür pis mağlubiyetleri. bugün 2- 0 yenilseydik böyle konuşmazdım belki.. hediye edilen 2 gol, her şeye rağmen öne geçmişsin ama skoru koruyamayıp devreyi saymazsak 10 dakika içinde 2-1 lehine olan maçı 2- 3'e getiriyorsun. hadi buna da tamam dedik. inanın rize hiçbir şey oynamadı, yapmamız gereken 80'den sonra bile olsa sadece ve sadece sakin kalmaktı, kontrollü oynamaktı. fazla değil şöyle 3- 4 tane güzel pas ile dikine oynasak 10 dakikada 3 gol atabilirdik. ne yaptık ne ettik elimizdeki maçı verdik. pis bir mağlubiyet olma sebebi sadece giden 3 puan değil kesinlikle.. yediğimiz goller güven zedeler; artık ne lyundama ne marcao ne de diğerleri kendine gelemez. bunu da geçtim öne geçmemize rağmen ve hatta sonra bir şekilde 3- 3'ü de bulmuşken yine kaybettik. dakika 70'de 3-3 olunca bu maç böyle bitmez ya atarız ya yeriz dedim maalesef yedik. bu maçı alsaydık psikoloji tam tersi etki edecekti. ne olursa olsun kazandık diyecekti tüm ekip ama şimdi ne yaparsak yapalım kazanamıyoruz diyecekler. hoş bir şey yaptığımız da yok tabii de bu tür maçlar çok fena moral bozar, konsantrasyon kaybettirir. bu yüzden umudum kalmadı.
belki de son yılların en rahat şampiyonluğunu alacaktık bu sezon ama şimdi 10 hafta kala 4. bitirirsek iyi diyecek hale geldik. sağa sola bakmaya gerek yok; nasıl ki şu son ankaragücü, sivas ve rize maçlarını kazansaydık bizi şampiyon diye fatih terim'e şükran borçlu olacaktıysak şimdi de elimizden kayıp gittiği için fatih terim'i sorumlu tutacağım. bunu söylemek çok zor geliyor ama fatih terim ne yaptı ne etti elindeki şampiyonluğu 3 maçta kaptırdı. bir takım son 15 haftaya girerken her maça 3- 4 farklı oyuncu ile çıkmaz, şampiyon olacak takım defanstan top çıkarırken zorlanmaz, orta sahası ile defansının arasında 30 metrelik devasa boşluk bırakmaz. ben şampiyon olacağım diyen takım 3 maçta 8 gol yemez, yememeli.. 12 yaşındaki çocukların mahalle arasında yaptığı maçlarda yedikleri golleri yemez, yememeli.. top yapamıyoruz evet bildiğiniz top yapamıyoruz, defanstan çıkamıyoruz. azıcık baskı yenilince gerideki oyuncular ne yapacağını şaşırıp son adam olarak top kaptırıyor. bu sezon beşiktaş ya da fenerbahçe böyle gol yemedi çünkü en azından sahaya dizilimleri belli. ilk devre fatih karagümrük ve kasımpaşa maçlarını hatırlayın: karagümrük'ten yediğimiz 2. golün rize'den yediğimiz gollerden tek farkı topun ileride kaybedilmesi. dünya üzerinde pas hatası yapmadan maçı bitiren takım yoktur ama sen her pas hatanda kalende pozisyon yiyorsan kusura bakılmasın ama sorun senin sahaya yayılmandadır.
inanılır gibi değil, çok ama çok üzgün ve şaşkınım. alanya deplasmanında gelen 3 puandan sonra tamam artık bu iş bitti dedim ama keşke yenmeseymişiz. en azından kaybedilen puanın bir adı olurdu. öyle olsaydı ankaragücü'ne, sivas'a ve rize'ye puan kaybetmezdik belki. fener'i yendim, alanya'yı yendim bunlar kim dersen olacağı bu. havaya girmeyeceksin bu kadar basit. 8 maçlık seriden sonra yolu yarıladık dedik ama konsantre olmayı şart koştuk.
çok değil, vallahi billahi çok değil sadece erzurum maçından sonra hatay maçına kadar ( o da zor maç olduğu için güvendiğimizden değil yani) olan 5 maçı kazansaydık şampiyon olurduk rahat rahat. o zaman beşiktaş ne antep'i, ne başakşehir'i böyle rahat yenemezdi. sen ondan önce puan kaybedersen adam baskı hissetmez ve ne yapacağını karıştırmaz. futbol sadece maç içerisinde gösterilen performansa göre sonuç vermez; işin psikolojik ve mental tarafı çok önemlidir. biz rakipleri yenmeye devam etseydik her şey farklı olurdu.
ne diyeceğimi bilemediğim için yazı kopuk ve uzun oldu. o kadar üzgünüm ki yani zor maçlarda puan kaybetsek ve şampiyonluk gitse anlarım ama böyle olmamalıydı. sanki birileri büyü yapmış gibi bir anda her şey tersine döner mi? kötü oynayarak 8 maçlık seri yapsaydık tamam diyecektik de olay sadece şansızlık değil ki!! 1 hafta içerinde takım nasıl bu kadar kötü oynamaya başladı yani gerçekten inanmıyorum...hadi 1 maç kötü oynadın bari kendine gel de devam et! o da yok..
erzurum maçında sinyaller verildi ama kimse umursamadı. o maçı rakip çok zayıf diye, beceriksiz günlerindeler diye 2-0 aldık ama o gün de birçoğumuz demiştik: herkes erzurum değil ya da her maç da böyle şanslı olunmaz. dikkat edelim, puan kaybı olmuş gibi düşünelim ve dersler çıkaralım dedik ama nerde.... biz dedik yani taraftar dedi ama asıl kahramanlar dememiş. iyi bakalım çok güzel oldu, kendinizi kandırdınız ve sonuç ortada.. o maçta erzurum 2-0'dan 2-2 yapsa kim şaşırırdı.. hatta yenebilirlerdi bile.
bayern, city, inter şu an liglerinde fark açarak gidiyor çünkü her maçı ciddiye alıyorlar, her maç final gibi düşünüyorlar. bizim kahramanlar gibi değil millet. önümüzde çok maç var diye diye lig bitti..
üzüldüğüm tek şey var o da bizleriz. bunlara inanarak hata etmişiz. onlar evine gidecek rahat rahat yatacaklar ama biz cefakar taraftarlar yine günlerce uyuyamayacağız. şunların yaptıklarını başka takım yapsa maç sattılar bile deriz yani düşünün işin vehametini... böyle maç kaybedilmez ulan.. böyle havlu atılmaz yazıklar olsun futbolcusuna da, hocasına da yönetimine de.. hepinize yazıklar olsun...
bilmiyorum ama sinirimi ve üzüntümü dile getirmenin verdiği az buçuk rahatlamadan mıdır nedir havlu attığımızı söylemek işime geliyor. aslında 3 hafta önce ankaragücü maçında alınan mağlubiyet ile umutlarım çok azalmıştı ama toparlanırız hissi de vardı. ancak bu akşam gelen pis mağlubiyet ile o his de öldü. bunları söyleyince, içinde azıcık umut kalan taraftarlarımızın daha çok üzüleceğini bildiğim için zor geliyor ama rize maçı benim bildiğim galatasaray takımının son çivi maçlarındandır. böyle bir mağlubiyetin ( lakayıtlık, kokuşmuşluk, kimsenin umursamaması, ne yaptığını bilmeyen 11 sarhoş adam) 30 yıldır takip ettiğim takımım için ne anlama geldiğini iyi biliyorum. bu mağlubiyet bizim mağlubiyetimiz değil, umut mağlubiyeti değil, artık son kötü maç değil maalesef.
2018'de son 6 hafta kalırken gençlerbirliği'ne yenilmiştik ama işte o yenilgi hiçbir şeyi değiştirmemişti. çünkü konsantre bir takım vardı ve toparlanması 1 saat bile sürmezdi. daha bunun gibi bir sürü yenilgi bulurum ama bu akşam giden 3 puan geçen yıl yine rize'ye karşı aldığımız mağlubiyet gibi ya da 2016 ve 2017 yıllarında havlu attığımız son maçlar gibi oldu. 2014'de fenerbahçe ile aramızdaki 10 puanlık fark 2 haftada 4'e düştükten sonra ki hafta antalya deplasmanında giden 2 puan gibi bir şeye benziyor.
biz taraftar olarak hissediriz bu tür pis mağlubiyetleri. bugün 2- 0 yenilseydik böyle konuşmazdım belki.. hediye edilen 2 gol, her şeye rağmen öne geçmişsin ama skoru koruyamayıp devreyi saymazsak 10 dakika içinde 2-1 lehine olan maçı 2- 3'e getiriyorsun. hadi buna da tamam dedik. inanın rize hiçbir şey oynamadı, yapmamız gereken 80'den sonra bile olsa sadece ve sadece sakin kalmaktı, kontrollü oynamaktı. fazla değil şöyle 3- 4 tane güzel pas ile dikine oynasak 10 dakikada 3 gol atabilirdik. ne yaptık ne ettik elimizdeki maçı verdik. pis bir mağlubiyet olma sebebi sadece giden 3 puan değil kesinlikle.. yediğimiz goller güven zedeler; artık ne lyundama ne marcao ne de diğerleri kendine gelemez. bunu da geçtim öne geçmemize rağmen ve hatta sonra bir şekilde 3- 3'ü de bulmuşken yine kaybettik. dakika 70'de 3-3 olunca bu maç böyle bitmez ya atarız ya yeriz dedim maalesef yedik. bu maçı alsaydık psikoloji tam tersi etki edecekti. ne olursa olsun kazandık diyecekti tüm ekip ama şimdi ne yaparsak yapalım kazanamıyoruz diyecekler. hoş bir şey yaptığımız da yok tabii de bu tür maçlar çok fena moral bozar, konsantrasyon kaybettirir. bu yüzden umudum kalmadı.
belki de son yılların en rahat şampiyonluğunu alacaktık bu sezon ama şimdi 10 hafta kala 4. bitirirsek iyi diyecek hale geldik. sağa sola bakmaya gerek yok; nasıl ki şu son ankaragücü, sivas ve rize maçlarını kazansaydık bizi şampiyon diye fatih terim'e şükran borçlu olacaktıysak şimdi de elimizden kayıp gittiği için fatih terim'i sorumlu tutacağım. bunu söylemek çok zor geliyor ama fatih terim ne yaptı ne etti elindeki şampiyonluğu 3 maçta kaptırdı. bir takım son 15 haftaya girerken her maça 3- 4 farklı oyuncu ile çıkmaz, şampiyon olacak takım defanstan top çıkarırken zorlanmaz, orta sahası ile defansının arasında 30 metrelik devasa boşluk bırakmaz. ben şampiyon olacağım diyen takım 3 maçta 8 gol yemez, yememeli.. 12 yaşındaki çocukların mahalle arasında yaptığı maçlarda yedikleri golleri yemez, yememeli.. top yapamıyoruz evet bildiğiniz top yapamıyoruz, defanstan çıkamıyoruz. azıcık baskı yenilince gerideki oyuncular ne yapacağını şaşırıp son adam olarak top kaptırıyor. bu sezon beşiktaş ya da fenerbahçe böyle gol yemedi çünkü en azından sahaya dizilimleri belli. ilk devre fatih karagümrük ve kasımpaşa maçlarını hatırlayın: karagümrük'ten yediğimiz 2. golün rize'den yediğimiz gollerden tek farkı topun ileride kaybedilmesi. dünya üzerinde pas hatası yapmadan maçı bitiren takım yoktur ama sen her pas hatanda kalende pozisyon yiyorsan kusura bakılmasın ama sorun senin sahaya yayılmandadır.
inanılır gibi değil, çok ama çok üzgün ve şaşkınım. alanya deplasmanında gelen 3 puandan sonra tamam artık bu iş bitti dedim ama keşke yenmeseymişiz. en azından kaybedilen puanın bir adı olurdu. öyle olsaydı ankaragücü'ne, sivas'a ve rize'ye puan kaybetmezdik belki. fener'i yendim, alanya'yı yendim bunlar kim dersen olacağı bu. havaya girmeyeceksin bu kadar basit. 8 maçlık seriden sonra yolu yarıladık dedik ama konsantre olmayı şart koştuk.
çok değil, vallahi billahi çok değil sadece erzurum maçından sonra hatay maçına kadar ( o da zor maç olduğu için güvendiğimizden değil yani) olan 5 maçı kazansaydık şampiyon olurduk rahat rahat. o zaman beşiktaş ne antep'i, ne başakşehir'i böyle rahat yenemezdi. sen ondan önce puan kaybedersen adam baskı hissetmez ve ne yapacağını karıştırmaz. futbol sadece maç içerisinde gösterilen performansa göre sonuç vermez; işin psikolojik ve mental tarafı çok önemlidir. biz rakipleri yenmeye devam etseydik her şey farklı olurdu.
ne diyeceğimi bilemediğim için yazı kopuk ve uzun oldu. o kadar üzgünüm ki yani zor maçlarda puan kaybetsek ve şampiyonluk gitse anlarım ama böyle olmamalıydı. sanki birileri büyü yapmış gibi bir anda her şey tersine döner mi? kötü oynayarak 8 maçlık seri yapsaydık tamam diyecektik de olay sadece şansızlık değil ki!! 1 hafta içerinde takım nasıl bu kadar kötü oynamaya başladı yani gerçekten inanmıyorum...hadi 1 maç kötü oynadın bari kendine gel de devam et! o da yok..
erzurum maçında sinyaller verildi ama kimse umursamadı. o maçı rakip çok zayıf diye, beceriksiz günlerindeler diye 2-0 aldık ama o gün de birçoğumuz demiştik: herkes erzurum değil ya da her maç da böyle şanslı olunmaz. dikkat edelim, puan kaybı olmuş gibi düşünelim ve dersler çıkaralım dedik ama nerde.... biz dedik yani taraftar dedi ama asıl kahramanlar dememiş. iyi bakalım çok güzel oldu, kendinizi kandırdınız ve sonuç ortada.. o maçta erzurum 2-0'dan 2-2 yapsa kim şaşırırdı.. hatta yenebilirlerdi bile.
bayern, city, inter şu an liglerinde fark açarak gidiyor çünkü her maçı ciddiye alıyorlar, her maç final gibi düşünüyorlar. bizim kahramanlar gibi değil millet. önümüzde çok maç var diye diye lig bitti..
üzüldüğüm tek şey var o da bizleriz. bunlara inanarak hata etmişiz. onlar evine gidecek rahat rahat yatacaklar ama biz cefakar taraftarlar yine günlerce uyuyamayacağız. şunların yaptıklarını başka takım yapsa maç sattılar bile deriz yani düşünün işin vehametini... böyle maç kaybedilmez ulan.. böyle havlu atılmaz yazıklar olsun futbolcusuna da, hocasına da yönetimine de.. hepinize yazıklar olsun...
