57
gerçekten içi boş bir söylemdir. benim evladım yok ama evladım yerine koyduğum bir yeğenim var. ayağına taş değse yüreğim ağızıma geliyor. o şehit anaları, babaları, eşleri nasıl duygular yaşıyordur, ne hissediyordur inanın empati bile yapmak imkansız. gencecik, hayatının baharında insanların daha hayata, evladına doyamadan hayattan kopmasını inanın hazmedemiyorum. muhtemelen anası, babası, evladı da hazmedemiyordur. vatanın bütünlüğü, milletin bağımsızlığı tehlikede olsa, bir karış vatan toprağı için inanıyorum hepimiz gözünü kırpmadan şehadete gururla yürürüz. ama haince, kalleşçe katledilen insanların ailelerini bu söylemlerle avutmaya çalışmayı çok abes buluyorum ve ailelerinin de bu söylemle kendini avutabildiğini hiç sanmıyorum.
