818
sonucuyla ağlatan maçtır. pandemi süreci belki de en çok yalnızları vurdu. ben de yalnızım. ailem ve dostlarım uzakta. yaşadığım yerde bana adımla seslenebilecek bir insan bile yok. evden işe işten eve gidip geliyorum. ama sağolsun galatasaray yüzümü güldürmeye devam ediyor, "kazanınca noluyor sanki, kaybedince senden bir şey mi eksiliyor" diyenler pandemiye, yalnızlığa, çaresizliğe isyan eden, bu maç sayesinde kötülüğe meydan okuyup coşan beni görselerdi keşke. kimsenin olmadığı yerde her zaman her zerrede galatasaray var, adeta emniyet sibobu. bugünlere şükürler olsun.
maça gelince; ilk yarım saat gerçekten güzel oyun ortaya koyduk. önde basan, aldığı topu hızlıca ileri aktaran ancak pozisyona girmekte güçlük yaşayan bir takım vardı. bunda rakibin onyekuru'yu iyi tutup nazım-osayi kanadıyla bizi tedirgin etmesi, topu bize bırakıp sahasında beklemesi ve emre kılınç-belhanda ikilisinin topu ayağında tutamaması etkili oldu. tabii serdar'ın donk'a yaptığı net penaltıyı görmek istemeyen hakemler de öyle. ancak mustafa muhammed'in sırtı dönük topları alıp yanındakine aktarması, hava toplarına çıkması, serdar'ı yıpratması 2. yarı ve ligin devamı için umut veriyordu. rakip son 15 dakika oyunu dengeler gibi oldu ve devre bittiğinde canım sıkkındı. kenarda maçı bizim adımıza çözebilecek adam olmadığını düşünüyordum, ayrıca emre-belhanda ikilisi ile fenerbahçe orta sahası birbirini kilitlediğinden gole dair pek umudum yoktu. ancak 2. yarıda linnes'in ardarda bindirmeleri ile ilk pozisyonumuzu onyekuru ile bulduk. sonrasında emre-belhanda'nın muazzam çabasıyla ve muhammed'in şapkadan tavşan çıkaran golüyle öne geçmek mükemmel oldu. allah var cüneyt çakır da o kadar ikili mücadelenin hiçbirinde oyunu durdurmadı. golden sonra kerem'i oyuna alarak kontraataklarla daha fazla gol bulmamızı ümit ediyordum ama takım korktu mu yoksa nasıl olsa fener bize gol atamaz mı dedi artık günahları boynuna. fazla pozisyon bulamadan bitirdik maçı, rakibe de pozisyon vermedik. herkes maç önü maç sonu rakibin eksiklerini konuştu ama bizim orta sahadaki eksiklerden bahseden kimse olmadı. daha bu takıma feghouli ve gedson fernandes gelecek. oyunumuzu bir tık daha yukarı taşımamız gerektiğini düşünüyorum çünkü takım bazen bariz panikliyor. ilk devredeki bazı maçlarda çok daha iyi oynuyorduk. umarım oğulcan çağlayan da çabuk döner çünkü onun eksikliği sağ kanatta oldukça hissediliyor. bu galibiyet, "şampiyonluk yarışında biz de varız" demek için sadece bir başlangıçtı. rakipler bu sezon tehlikeli. hakemler ve federasyon da öyle. kimseye fırsat vermeden vurup geçmemiz lazım. fikstürümüz kağıt üstünde mükemmel. umarım böyle devam ederiz
maça gelince; ilk yarım saat gerçekten güzel oyun ortaya koyduk. önde basan, aldığı topu hızlıca ileri aktaran ancak pozisyona girmekte güçlük yaşayan bir takım vardı. bunda rakibin onyekuru'yu iyi tutup nazım-osayi kanadıyla bizi tedirgin etmesi, topu bize bırakıp sahasında beklemesi ve emre kılınç-belhanda ikilisinin topu ayağında tutamaması etkili oldu. tabii serdar'ın donk'a yaptığı net penaltıyı görmek istemeyen hakemler de öyle. ancak mustafa muhammed'in sırtı dönük topları alıp yanındakine aktarması, hava toplarına çıkması, serdar'ı yıpratması 2. yarı ve ligin devamı için umut veriyordu. rakip son 15 dakika oyunu dengeler gibi oldu ve devre bittiğinde canım sıkkındı. kenarda maçı bizim adımıza çözebilecek adam olmadığını düşünüyordum, ayrıca emre-belhanda ikilisi ile fenerbahçe orta sahası birbirini kilitlediğinden gole dair pek umudum yoktu. ancak 2. yarıda linnes'in ardarda bindirmeleri ile ilk pozisyonumuzu onyekuru ile bulduk. sonrasında emre-belhanda'nın muazzam çabasıyla ve muhammed'in şapkadan tavşan çıkaran golüyle öne geçmek mükemmel oldu. allah var cüneyt çakır da o kadar ikili mücadelenin hiçbirinde oyunu durdurmadı. golden sonra kerem'i oyuna alarak kontraataklarla daha fazla gol bulmamızı ümit ediyordum ama takım korktu mu yoksa nasıl olsa fener bize gol atamaz mı dedi artık günahları boynuna. fazla pozisyon bulamadan bitirdik maçı, rakibe de pozisyon vermedik. herkes maç önü maç sonu rakibin eksiklerini konuştu ama bizim orta sahadaki eksiklerden bahseden kimse olmadı. daha bu takıma feghouli ve gedson fernandes gelecek. oyunumuzu bir tık daha yukarı taşımamız gerektiğini düşünüyorum çünkü takım bazen bariz panikliyor. ilk devredeki bazı maçlarda çok daha iyi oynuyorduk. umarım oğulcan çağlayan da çabuk döner çünkü onun eksikliği sağ kanatta oldukça hissediliyor. bu galibiyet, "şampiyonluk yarışında biz de varız" demek için sadece bir başlangıçtı. rakipler bu sezon tehlikeli. hakemler ve federasyon da öyle. kimseye fırsat vermeden vurup geçmemiz lazım. fikstürümüz kağıt üstünde mükemmel. umarım böyle devam ederiz
